หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/336

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๙๙

ขึ้นที่ท่าข้ามยกติดตามมาอิก เพลาเย็นได้ยินเสียงฆ้องกลองกึกก้องมา พระยากำแพงเพ็ชรจึงให้นายบุญมีขึ้นม้าใช้สวนทางลงไปสืบประมาณสองร้อยเส้น เห็นธงเทียวทั้งได้ยินเสียงพม่าพูดจากันอื้ออึงมา จึงกลับม้ามาแจ้งความแก่พระยากำแพงเพ็ชร พระยากำแพงเพ็ชรจึงสั่งให้พลทหารตั้งดากันเปนน่ากระดาน บรรจุปืนหลักแลปืนนกสับตั้งตับไว้ แล้วให้ขุดสนามเพลาะบังตัวต่างค่าย แลให้กองลำเลียงหาบคอนล่วงน่าไปก่อน ตัวพระยากำแพงเพ็ชร กับพระเชียงเงิน ขุนชำนาญไพรสณฑ์ นายบุญมี นายทองดี นายแสง นำน่าพลทหารร้อยหนึ่งออกไปคอยรับทัพพม่า ครั้นทัพพม่ามาใกล้ประมาณหกเจ็ดเส้นเดินเรียบเรียงกันมาในพงแขม จึงให้ยิงปืนใหญ่น้อยระดมพร้อมกัน ต้องพลพม่าล้มตายเปนอันมาก พม่าหนุนเนื่องกันเข้ามาอิก จึงวางปืนตับคำรบสองสาม พม่าก็แตกหนีกระจัดพลัดพรายพ่ายไปไม่เปนหมวดเปนกอง จึงขับพลทหารโห่ร้องตีฆ้องสำทับไล่ติดตามฆ่าพม่าเสียเปนอันมาก แล้วก็เดินทัพมาทางบ้านหัวทองหลางสพานทองล่วงแดนเมืองชลบุรีไปฝ่ายข้างตระวันออก ฝ่ายกองทัพพม่าจะคุมกันเข้ามิได้ ก็มิได้ยกติดตามไปอิก ต่าง ๆ กลับมายังค่ายซึ่งตั้งล้อมกรุงเทพมหานคร

ฝ่ายกองทัพจีนซึ่งตั้งค่ายรบพม่าอยู่ณคลองสวนพลูนั้น พวกจีนคบคิดกันประมาณสามร้อยเศษชวนกันขึ้นไปทำลายมรฎปพระพุทะบาท เลิกเอาแผ่นเงินที่ดาดพื้นแลทองคำซึ่งแผ่หุ้มพระมรฎปอยู่นั้นมาสิ้น แล้วเอาเพลิงเผาพระมรฎปใหญ่เสีย พวกกรมการข้าพระบอกลงมาณกรุง ครั้นพระเจ้าแผ่นดินได้ทรงทราบ จึงให้หลวงอไภยพิพัฒนายค่าย