หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/34

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๓๓)
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๑
น่า
๒๘๔
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๒
๒๘๔
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๓
๒๘๔
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๔
๒๘๔
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๕
๒๘๔
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๖
๒๘๖
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๗
๒๘๖
ชาวพระนครเชิญพระเจ้าอุทุมพรให้ลาผนวชอิก
๒๘๖
พระเจ้าอุทุมพรไม่ลาผนวช
๒๘๗
ให้พระยาพระคลังยกทัพไปรบพม่าช่วยไทยบางระจัน
๒๘๗
พม่าอุบายตีกองทัพพระยาพระคลังแตก
๒๘๘
พระนายกองรับอาสาพม่าไปตีค่ายไทยบางระจัน
๒๘๘
ไทยบางระจันตีพม่าแตกครั้งที่ ๘
๒๘๘
ไทยบางระจันขอปืนใหญ่กระสุนดินดำต่อกรุง
๒๘๙
พระยารัตนาธิเบศร์ออกไปเรี่ยรายหล่อปืนใหญ่ที่บางระจัน
๒๙๐
เสียค่ายบางระจันแก่พม่า
๒๙๐
สมเด็จพระสังฆราชสิ้นพระชนม์ ๒ พระองค์ต่อกัน
๒๙๑
กรมหมื่นเทพพิพิธรวมพลยกจากเมืองจันทบุรีเข้ามาตั้งอยู่เมืองปาจิณบุรี
๒๙๑
คนในกรุงพากันไปเข้ากับกรมหมื่นเทพพิพิธมาก
๒๙๑
พม่ายกไปตีกรมหมื่นเทพพิพิธแตกหนีไปเมืองนครราชสิมา
๒๙๒
มังมหานรทา แม่ทัพพม่า ตาย
๒๙๒