๏ในเดือน ๑๒ นั้น ทรงพระกรุณาสั่งว่า พ้นเทศกาลราษฎรเกี่ยวเข้าแล้ว จะเสด็จไปนมัสการพระพุทธบาท ให้ยกช่างขึ้นไปตกแต่งพระตำหนักใต้ธารทองแดง แลให้ไขน้ำมาแต่ธารทองแดงให้สนุกสนาน แลทางสถลมารคแต่ท่าเจ้าสนุกขึ้นไปถึงท้ายพิกุลนั้น คิดให้มีน้ำแลศาลาโดยระยะทาง ผู้คนจะได้อาไศรย เสนาบดีรับพระราชโองการแล้วก็ยกช่างแลไพร่ขึ้นไป เกณฑ์แบ่งให้ตกแต่งพระตำหนักท่าเจ้าสนุก แลแบ่งให้ทำศาลา ขุดบ่อบางโขมด ตำบลบ่อโศกนั้นขุดบ่อริมต้นโศก จึงให้ชื่อ บ่อโศก แล้วให้ขึ้นไปขุดบ่อทำศาลากลางทาง พอพระสงฆ์แลสามเณรเดินขึ้นไปเห็นทำศาลาอยู่ เจ้าสามเณรจึงว่า ศาลาทั้ง ๕ ห้อง คั่นเสียสักสองห้อง ก่อเปนฝากรงให้ดี คนจะให้อาไศรยนอน ถ้าไม่มีฝา เสือจะกินเสีย ช่างทั้งปวงฟังเจ้าสามเณรว่าเห็นชอบก็ทำตาม ครั้นทำแล้ว จึงให้นามชื่อว่า ศาลาเจ้าเณร แลที่ตำบลหนองคนทีนั้นมีน้ำอยู่แล้ว ก็ทำศาลาไว้สำหรับอาไศรย แลไพร่ซึ่งทำศาลาลงไปตักน้ำกินได้คนทีใบหนึ่ง จึงให้ชื่อ หนองคนที แลช่างกองใหญ่ยกขึ้นไปทำพระตำหนักริมลำธารท้ายธารทองแดงคิดทดท่อน้ำปิดเปิดให้ไหลเชี่ยวมาแต่ธารทองแดง อันพระราชนิเวศซึ่งทำนั้นในดงพฤษาชาติร่มรื่นชื้อชิดเปนที่สำราญราชหฤไทยปิ่นธเรศตรีศวรกระษัตริย์สรรพแสนสนุก แล้วคิดผ่อนทางชลชลาให้ไหลลั่นลงมายังห้วยศิลาดาษ จึงให้นามชื่อ พระราชนิเวศธารเกษม แล้วให้วันจรกนำออกไปตกแต่งธารโศกปลายธารทองแดง ก็เปนที่ประพาศแห่งหนึ่ง แต่ตกแต่งพระราชนิเวศธารเกษม แลธารทองแดงบริเวณพระพุทธบาท แลสถลมารคทั้งปวง ๓ เดือนก็เสร็จ จึงเสนาพฤฒามาตย์นำรายการมากราบทูลพระกรุณาให้ทราบทุกประการ
