หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/48

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๑

ธานีนิคมชนทบททั้งปวงเปนศุขไพศาลสมบูรณดุจทวาบรยุค ท่านทั้งหลายจะเห็นประการใด เสนาบดีมนตรีมุขมาตยากราบทูลพระกรุณาว่า ซึ่งทรงพระราชดำริห์ทั้งนี้ เพราะทรงพระเมตตาแก่สัตวโลก ได้ชื่อว่า สัมมาสังกัปปญาณสัมปยุตอสังขาริก ประหนึ่งสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตั้งพระไทยบำเพ็ญการกุศลเปนสาสนูประถัมภกพระพุทธสาสนา อุประมาเหมือนเนื้อนาบริสุทธิ์ดีอยู่แล้ว จะหว่านพืชสิ่งใดลงก็จะได้ผลเปนแท้ ซึ่งพระองค์ตั้งพระไทยจะลบศักราชให้ประชาราษฎรเปนศุขนั้น เห็นเทพยเจ้าก็จะช่วยให้สมพระไทยปราถนา สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟังมุขมนตรีกราบทูลดังนั้น มีพระไทยโสมนัศปราโมทย์ยิ่งนัก จึงให้พฤฒาจารย์ผู้รู้ตำหรับพระราชพิธีไปจัดแจงแต่งการทั้งปวง พฤฒาจารย์รับพระราชโองการแล้ว ก็ให้กฎหมายสั่งทุกพนักงานให้ทำเขาพระสุเมรุราชน่าจักรวรรดิไพชยนต์มหาปราสาท มีเขาไกรลาศแลเขาสัตภัณฑ์ล้อมเขาพระเมรุเปนชั้น ๆ ออกมา แล้วให้ช่างกระทำรูปอสูรกุมภัณฑ์คนธรรพทานพฤๅษีสิทธิวิทยาธรกินนรนาคสุบรรณทั้งหลายรายเรียงโดยรยะเขาสัตภัณฑคิรี แล้วให้กระทำรูปสมเด็จพระอมรินทราธิราชสถิตย์ยอดเขาพระสุเมรุราชเปนประธาน จึงให้ทวิชาจารย์แต่งกายเปนพระอิศวร พระพิศณุ พระพายุ พระพรุณ พระเพลิง พระยม พระไพศพ พระจันทร พระอาทิตย์ รูปเทพยเจ้าทั้งสิบสองราษี แวดล้อมสมเด็จอมรินทราธิราชโดยอันดับศักดิ์เทวราช จึงเอาแผ่นสุวรรณชาติลิขิตอักษรด้วยชาดหรคุณเปนศักราชใหม่บันทัดหนึ่ง เปนศักราชเดิมบันทัดหนึ่ง ใส่พานจำหลักสรรพางค์วางไว้น่าสมเด็จอมรินทราใต้มหาเสวตรฉัตรยอดเขาพระสิเนรุราช แลเชิงเขา