หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/53

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖

เพลาค่ำ เสด็จออกมายืนอยู่น่ามุข สมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระนารายน์ราชกุมารส่องโคม อสนีลงต้องน่าบัน แว่นประดับแลรูปสัตวตกกระจายลงมารอบพระองค์ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวแลสมเด็จพระเจ้าลูกเธอจะได้เปนอันตรายหามิได้ ทรงพระกรุณาให้พระโหราทำนาย ถวายพยากรณ์ว่า เปนมหาศุภนิมิตร จะทรงพระกฤษฎาธิการยิ่งขึ้นไป แล้วจะได้พระราชลาภต่างประเทศ ถึงเดือนสิบ กำปั่นอลิมมัตหร่ำ ลูกค้าเมืองเทศ บรรทุกพรรณผ้า แลได้ม้าเทศสูงสามศอกสองนิ้วเข้ามาถวายสองม้า กับกั้นหยั่นฝักด้ามถมยาราชาวดีประดับนพรัตนเล่มหนึ่ง สิ่งของนอกนั้นเปนอันมาก.

ศักราช ๑๐๐๕ ปีมแม เบญจศก พระโหราถวายฎีกาว่า ในสามวัน จะเกิดเพลิงไหม้ในพระราชวัง สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัศได้ทรงฟัง ตกพระไทย ด้วยพระโหราคนนี้แม่นยำนัก ครั้งหนึ่ง เสด็จอยู่ในพระที่นั่งจักรวรรดิไพชยนต์มหาปราสาท มุสิกตกลงมา ทรงพระกรุณาเอาขันทองครอบไว้ ให้หาพระโหรามาทาย พระโหราคำนวณแล้วทูลว่า สัตวสี่เท้า ทรงพระกรุณาตรัศว่า กี่ตัว พระโหราขับควณแล้วทูลว่า สี่ตัว ทรงพระกรุณาตรัศว่า สัตวสี่เท้านั้นถูกอยู่แล้ว แต่ที่สี่ตัวนั้น ครั้นเปิดขันทองขึ้น เห็นลูกมุสิกคลานอยู่สามตัวกับแม่ตัวหนึ่ง ก็ทรงพระกรุณาตรัศสรรเสริญพระโหราธิบดีว่า ดูแม่นกว่าตา ให้พระราชทานเงินตราชั่งหนึ่ง เสื้อผ้าสองสำรับ แต่นั้นมา ก็เชื่อถือพระโหราธิบดีนัก ครั้นทราบว่า จะเกิดเพลิง จึงมิไว้พระไทย ให้ขนของในพระราชวังออกไปอยู่วัดไชยวัฒนาราม ทั้งเรือบัลลังก์ เรือศรี เรือคลัง คับคั่งแออัดกันอยู่ แลในพระราชวังนั้นเกณฑ์ไพร่