หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/55

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๘

ทำคลังเรือนข้างในทั้งปวง สามเดือนเรือนข้างในเสร็จ แต่พระมหาปราสาทปีหนึ่งจึงสำเร็จ ให้นามชื่อ พระวิหารสมเด็จ.

ศักราช ๑๐๐๖ ปีวอก ฉศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปราสาททองครองพิภพมณฑลสบสกลสิมาอาณาจักรพรักพร้อมด้วยหมู่พหลจัตุรงค์เรืองพระเดชเดชานุภาพเพราะบรมโพธิสมภาร สมณพราหมณาจารย์แลไพร่ฟ้าขอบขัณฑเสมาเปนศุขสมบูรณ์ทั่วน่า มาจนศักราช ๑๐๑๗ ปีมแม สัพตศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนัก แปลงสถานลงไปอยู่พระที่นั่งเบญจรัตน์ ทรงพระกรุณามอบราชสมบัติแลพระแสงขรรค์ไชยศรีให้สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าไชย อยู่สามวัน เพลาสามยาม ก็เสด็จสวรรคต พระเจ้าอยู่หัวปราสาททองอยู่ในราชสมบัติ ๒๖ พระพรรษา.

แผ่นดินสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ ๖ (เจ้าฟ้าไชย)

เจ้าฟ้าไชยก็ได้ครองราชสมบัติ ครั้นอยู่มา สมเด็จพระนารายน์เปนเจ้าก็ให้คนสอดออกมาคิดราชการด้วยพระศรีสุธรรมราชาผู้เปนพระเจ้าอาว พระเจ้าอาวก็กำหนดเข้าไป ครั้นเพลาค่ำ พระนารายน์เปนเจ้าก็พาพระขนิษฐาของพระองค์ลอบหนีออกทางประตูตัดสระแก้วไปหาพระเจ้าอาว พระศรีสุธรรมราชากับพระนารายน์ราชนัดดาสุมผู้คุมพร้อมแล้ว ก็ยกเข้ามาในพระราชวัง กุมเอาเจ้าฟ้าไชยไปสำเร็จโทษเสียณวัดโคกพระยา เจ้าฟ้าไชยได้ครองราชสมบัติเก้าเดือน.