หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/57

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐

ทั้งหลายได้แจ้งในรับสั่งดังนั้น ต่างคนก็ทูลอาสาขอเอาชีวิตรเปนแดนแทนพระคุณทุกคน สมเด็จพระนารายน์เปนเจ้าได้ทรงฟัง มีพระไทยปราโมทย์ยิ่งนัก ตรัศให้กระทำมงคลแต่งใส่รี้พลทั้งปวงเปนสำคัญ แล้วให้เอาใบสเดาเปนประเจียดสำหรับเมื่อยุทธนั้น เพราะเหตุว่า พระศรีสุธรรมราชาธิราชไซ้พระชนมวารวันศุกร แลใบสเดานั้นเปนนามพุฒ แลศุกรไซ้สิ้นกำลังในพุฒนาม เพื่อจะประหารนามแห่งอริราช ครั้นแล้ว สมเด็จบรมบพิตรพระเปนเจ้าก็ให้สักการบูชาพระศรีรัตนไตรย แลพระอิศวร พระนารายน์เปนเจ้า แลเทพยดาผู้มีฤทธิสิทธิศักดิทั้งปวง ดำรัศสั่งขุนเสนาไชย ขุนจันทราเทพ ขุนทิพมนตรี ขุนสิทธิคชรัตน ขุนเทพศรีธรรมรัตน ให้คุมไพร่พลร้อยหนึ่งอยู่รักษาพระราชวังบวรสถานมงคล ในวันพฤหัศบดี เดือนสิบสอง ขึ้นสิบค่ำ เพลาชายแล้วห้านาฬิกาเศษ สมเด็จบรมบพิตรพระเปนเจ้าก็แต่งพระองค์สรรพสำหรับการพิไชยยุทธ จึงทรงพระสิโตทกอธิษฐาน แล้วก็เสด็จทรงช้างต้นพลายมงคลไอยรา ตรัศให้พระเทพเดชะเปนกลางช้างพระที่นั่ง ขุนพระศรีควาญ แลตรัศให้สมเด็จพระอินทราธิราช ผู้เปนพระอนุชา ทรงช้างต้นพังกระพัดทอง ขุนพรหมธิบาลเปนกลางช้างพระที่นั่ง หมื่นเทพกุญชร ควาญ ตรัศให้เมืองมโนรมย์ขี่ช้างต้นพลายพรหมภักตร นายไทย มหาดเล็ก เปนกลางช้าง นายมปราง ควาญ หมื่นราญกุญชรขี่ช้างต้นพังตลับนำช้างพระที่นั่ง ครั้นได้ศุภวารมหุรดิฤกษ์เพลาอันประเสริฐ ก็เสด็จกรีธาพลพยุหบาตรา สรรพด้วยเครื่องราโชประโภค แลประโคมฆ้องกลองแตรสังข์ จึงเสด็จพระราชดำเนินโดยทวารพิพิธ ยาตราไปโดยทางน่าวัดพลับพลาไชย จึงพระยาเสนาภิมุข พระยา