มหากระษัตราธิราชเจ้าแต่ก่อน จึงพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็ถวายพระเพลิง แล้วให้รับพระอัฐิธาตุเข้ามาณวัดพระศรีสรรเพชญ์ นิมนต์พระสงฆ์สดับปกรณ์ แล้วก็ประจุพระอัฐิธาตุ สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็บำเพ็ญพระราชกุศลนา ๆ ประการ แล้วก็เสด็จพระราชดำเนินออกไปอยู่ในพระราชวังบวรสถานมงคล แลฝ่ายพระไตรภูนาทิตยวงษ์ก็โปรดให้ไปอยู่ณพระตำหนักวังหลัง.
๏อยู่มาในเดือนยี่นั้น อำแดงแก่น ผู้เปนข้าพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ เอาเนื้อความอันเปนกลโกหกมาอุบายทูลแก่พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ว่า ข้าหลวงฝ่ายพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวย่อมว่า พระไตรภูวนาทิตยวงษ์แลข้าไทยทั้งปวงนั้นเข้าด้วยสมเด็จพระศรีสุธรรมราชาธิราชช่วยรบพุ่ง ครั้นสมเด็จพระศรีสุธรรมราชาธิราชปราไชย พระไตรภูวนาทิตยวงษ์แลข้าไททั้งปวงก็มาบรรจบเข้าด้วยข้าหลวงเล่า แลอำแดงแก่นทูลยุยงเปนหลายครั้ง พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็มิได้พิจารณา ฟังแต่คนเท็จนั้น พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็คิดซ่องสุมคนไว้นอกกรุงเทพมหานครเปนอันมาก จึงข้าหลวงก็เอาเนื้อความซึ่งพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ให้ออกไปซ่องสุมคนทั้งปวงนั้นกราบทูลพระกรุณาให้ทราบ จึงทรงพระกรุณาตรัศสั่งให้ข้าหลวงอันมีใจซื่อสัจนั้นออกไปฟังกฤติศัพท์ดูจงแม่นมั่น ถ้าแม้นจริงไซ้ ก็จะให้ข้าหลวงคิดอ่านอุบายว่าจะเข้าด้วย ครั้นข้าหลวงออกไป ได้แจ้งเนื้อความนั้นเปนหลายแห่งว่า พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ให้ซ่องสุมผู้คนเปนมั่นแม่น จึงข้าหลวงซึ่งออกไปนั้นก็แสร้งอุบายว่าจะเข้าด้วย จึงให้สัญญาอาณัติ
