มาเอาพระแสงหอกต้นซึ่งอยู่ณพระที่นั่งมุขเด็จนั้นเข้าไป จึงทรงพระกรุณาตรัศว่า ซึ่งพระแสงต้นไซ้จะได้เปนสำหรับองค์ไตรภูวนาทิตยวงษ์หามิได้ แลซึ่งให้มาเอาพระแสงต้นเข้าไปไว้ดังนี้ เห็นว่า องค์ไตรภูวนาทิตยวงษ์จะคิดร้ายต่อเราเปนมั่นแม่น จึงพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวก็มีพระราชโองการตรัศสั่งให้พระยาพิไชยสงครามคุมไพร่พลอยู่รักษาประตูน่าพระราชวัง ให้พระศรีมหาราชาคุมไพร่พลอยู่รักษาพระราชวังฝ่ายขวา ให้หลวงรามฤทธิไกรคุมไพร่พลอยู่รักษาประตูพระราชวังฝ่ายซ้าย ให้พระธนบุรีคุมไพร่ข้าหลวงอยู่รักษาประตูฉนวน แลให้พิทักษ์รักษาอย่าให้ผู้คนแปลกปลอมเข้าออกได้ จึงมีพระราชโองการตรัศสั่งให้พระยาจักรี พระยาวิชิตภักดี พระมหามนตรี หลวงอินทรเดชะ ให้เปนพนักงานกุมพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ แลให้พระสุรินทรภักดี หลวงเทพสมบัติ หลวงกำแพงพระราม หมื่นมไหสวรรย์ เปนพนักงานกุมพระอินทราชา ให้หลวงวิชิตสงคราม หลวงรามภักดี ชิงเอาดาบของพระอินทราชาแลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ซึ่งให้ข้าถืออยู่นั้นไว้ ครั้นเพลาเช้าห้านาฬิกา จึงพระอินทราชา พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ พระองค์ทอง ก็ออกมาเฝ้าณที่ฉนวนนั้น แลข้าหลวงผู้มีชื่อซึ่งได้เปนพนักงานกุมนั้นก็มาเฝ้าพร้อมกันที่ฉนวนนั้น จึงพระยาจักรีกราบทูลพระกรุณาว่า คืนนี้ ข้าพระพุทธเจ้านิมิตรเปนมหัศจรรย์ ข้าพระพุทธเจ้าจะขอแก้ฝันถวาย จึงมีพระราชโองการตรัศแก่พระยาจักรีว่า ให้แก้นิมิตรไปเถิด พระยาจักรีกราบบังคมทูลว่า ซึ่งจะแก้ให้คนทั้งปวงแจ้งเนื้อความนั้นเห็นมิควร ขอพระราชทานให้เฝ้าใกล้ลอองธุลีพระบาท ครั้นพระยาจักรีเข้ามาเฝ้าใกล้
