พระไตรภูวนาทิตยวงษ์นั้นประมาณสามพัน แลคนพระราชทานประมาณพันเศษ พระสิทธิไชย หลวงสรรพสิทธิ กับน้องพระสิทธิไชย แลพระหลวงขุนหมื่นพันทนายขอเฝ้าแลมหาดเล็กนั้นจะมาด้วยพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ พระศรีภูริปรีชาให้ฤกษ์ให้ยกเข้ามาในเดือนยี่ ถ้ามิได้ จะยกเข้ามาในเดือนสามขึ้นสามค่ำ ถ้าแลมิได้ จะยกเข้ามาในเดือนสามขึ้นห้าค่ำ ผู้มีชื่อทั้งนี้คิดอ่านด้วยพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ณท้องพระโรง แลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์สั่งให้นายอินกฎหมายผู้มีชื่อทั้งนี้ไว้ แล้วพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็ให้พระสิทธิไชย หลวงสรรพสิทธิ แลน้องพระสิทธิไชย เสี่ยงเทียนสามเล่ม เทียนพระพุทธเจ้าเล่มหนึ่ง เทียนพระบรมโพธิสมภารเจ้าเล่มหนึ่ง เทียนพระไตรภูวนาทิตยวงษ์เล่มหนึ่ง แลเสี่ยงพระสาริริกธาตุณหอพระ อธิษฐานว่า จะยกเข้าไปนั้นยังจะมีไชยชำนะฤๅ ๆ หาไชยชำนะมิได้ แลเมื่อตามเทียนเสี่ยงนั้น เทียนพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ดับก่อน แลพระสาริริกธาตุก็มิได้ลอย พระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็ว่า พระอาธรรม์แล้ว ทั้งนี้สุดแต่บุญ แลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็สั่งแก่นายอินว่า พระยาศุโขไทย พระยามหามณเฑียร สองคนนี้จะอาสา เห็นพระยาพลเทพ พระยามหามณเฑียร ลงไปณวังหลังเปนหลายครั้ง แลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ก็บอกแก่นายอินว่า พระยากระลาโหมจะอาสา แลพระยาวิชิตสุรินทร พระยาศรีสุรภักดี ทูลว่า จะยกขึ้นไปเมื่อใด จะอาสาเมื่อนั้น แลให้กฎหมายผู้มีชื่อทั้งนี้ไว้ อนึ่ง ผู้คิดอ่านเปนคมเปนสันนั้น คือ พระยากระลาโหม พระยาพลเทพ พระยามหามณเฑียร พระยาศุโขไทย พระยาวิชิตสุรินทร พระยาศรีสุรภักดี หกคนนี้ลงไปกลางวันแลกลางคืน
