หน้า:พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา ภาค ๒ (๒๔๕๕) b.pdf/74

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗

ให้ท้าวพระยาเสนาบดีมนตรีมุขทั้งปวงพิพากษาโทษซึ่งผู้มีชื่อไปมานั้นแลคิดอ่านด้วยพระไตรภูวนาทิตยวงษ์จะทำร้ายในลอองธุลีพระบาทนั้นเปนมหันตโทษถึงสิ้นชีวิตร แลผู้ไปมาคบหาพระไตรภูวนาทิตยวงษ์ซึ่งมิได้คิดเปนใจคิดร้ายด้วยนั้นเปนแต่สาขาโทษ แลทรงพระกรุณาโปรดให้ลงพระราชอาชญาแล้วก็พระราชทานชีวิตรไว้.

แลในเดือนยี่ ปีวอกนั้น พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวบำเพ็ญพระราชกุศลนา ๆ ประการ แล้วให้หล่อรูปพระอิศวรเปนเจ้ายืนสูงศอกคืบมีเศษพระองค์หนึ่ง รูปพระศิวาทิตยยืนสูงศอกมีเศษพระองค์หนึ่ง รูปพระมหาวิฆเนศวรพระองค์หนึ่ง รูปพระจันทราทิศวรพระองค์หนึ่ง แลรูปพระเปนเจ้าทั้งสี่พระองค์นี้สรวมทองนพคุณ แลเครื่องอาภรณ์ประดับนั้นถมยาราชาวดี ประดับแหวนทุกพระองค์ ไว้บูชาสำหรับการพระราชพิธี.

แลในเดือนยี่ ปีวอกนั้น พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวมีพระราชโองการตรัศสั่งพระยาจักรีให้แต่งโรงพระราชพิธีเบญจพิธ แลประดับด้วยราชวัตรฉัตรธงอลงกฎการมหามหันต์สรรพทั้งปวง แลเมื่อแรกแต่งการพระราชพิธีเบญจพิธนั้น ให้พระเมืองขุนหมื่นคุมไพร่พลไปทำโรงพระราชพิธีแลพระตำหนักตำบลมขามหย่องในเดือนยี่นั้น พระท้ายน้ำ ขุนอำมรินทร ขุนหมื่นทั้งหลาย เห็นเปนโชติรุ่งเรืองประดุจต้นตาลสูงขึ้นไปในที่จะแต่งการพระราชพิธี ก็ปรากฎในราตรีกาลนั้น เปนศุภนิมิตรอันอุดมซึ่งจะเจริญพระศรีสวัสดิพิพัฒนมงคลอันประเสริฐนั้น ครั้นสำเร็จแล้ว ถึงวันศุกร เดือนสี่ ขึ้นห้าค่ำ เพลารุ่งแล้วแปดบาท พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธ