พระยาท้ายน้ำเข้าตีเมืองลำพูนไชย ทัพพระยารามเดโชยกไปตีเมืองเชียงใหม่ แล้วจัดแจงการที่จะปล้นเอาเมือง.
๏ฝ่ายพระยาแสนเจ้าเมืองเชียงใหม่แลพระยาลำพูนไชย ครั้งเมื่อกองทัพฮ่อยกมาล้อมเมืองอังวะ ได้ทราบเหตุก็สดุ้งตกใจว่า เมืองอังวะจะเสียแก่ฮ่อ ทัพฮ่อจะยกล่วงมาตีเมืองเชียงใหม่ด้วย จึงให้แสนสุรินทรไมตรีถือศุภอักษรส่งมายังพระมหานครศรีอยุทธยาขอกองทัพ แลนำกองทัพไทยจึ้นไปช่วยป้องกันรักษาเมือง ขอเปนข้าขอบขัณฑเสมากรุงเทพมหานคร ครั้นภายหลังรู้ข่าวว่า ทัพฮ่อไม่ได้เมืองอังวะ ล่าทัพกลับไป แลกองทัพพม่ายกติดตามพวกรามัญเมืองเมาะตมะซึ่งเปนขบถพาครอบครัวอพยพหนีเข้ามาณกรุงไทยนั้น ก็กลัวอำนาจกองทัพพม่า เพราะเหตุเมืองเชียงใหม่แลเมืองขึ้นทั้งปวงเปนข้าขอบขัณฑเสมาขึ้นแก่เมืองอังวะ จึงมีหนังสือกลับมาบอกให้แสนสุรินทรไมตรีหนีจากกองทัพไทย กลับใจจะต่อรบ แลคิดฬ่อลวงจะหน่วงกองทัพไทยไว้ให้ช้าลง จะได้จัดแจงการป้องกันรักษาเมืองให้มั่นคงก่อนกว่าจะบอกหนังสือขึ้นไปขอกองทัพเมืองอังวะให้ยกลงมาช่วยทัน จึงนิมนต์พระสงฆ์ ๔ รูปผู้ฉลาดรู้เจรจาให้ถือหนังสือออกมาถึงแม่ทัพไทยเปนใจความว่า แสนสุรินทรไมตรีซึ่งให้ถือหนังสือไปขอกองทัพแลนำทัพมานั้นมิได้อำลาท่านผู้นายทัพแลหนีกลับมา เปนคนเบาความ มิควรนัก กระทำให้ข้าพเจ้าได้ความผิดด้วย จะให้ทำโทษจนถึงสาหัศ แล้วจะส่งตัวออกไปให้ท่านแม่ทัพต่อภายหลัง แลบัดนี้ ด้วยพระเดชานุภาพสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวปกแผ่มา กองทัพฮ่อรู้ว่า กองทัพกรุงเทพมหานครยกขึ้นมาช่วยรักษาเมืองเชียงใหม่ เมืองลำพูนไชย ก็เกรง
