พระราชกฤษฎาธิการ มิอาจมากระทำย่ำยีบีฑาได้ แลเลิกทัพหนีไปสิ้นแล้ว ขอท่านแม่ทัพใหญ่จงได้กรุณาอนุเคราะห์แก่ประชาชนชาวเมืองทั้งสองด้วย อนึ่ง ก็อย่าได้ให้รี้พลของท่านต้องรบพุ่งลำบากเลย ขอเชิญถอยทัพไปตั้งใต้เมืองลำพูนไชยก่อนเถิด แล้วขอให้บอหนังสือลงไปกราบทูลสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวให้ทราบก่อนตามแต่จะทรงพระกรุณาโปรด ภายหลัง ข้าพเจ้าจึงจะแต่งช้างม้าเครื่องราชบรรณาการให้ทูตานุทูลนำลงไปทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายตามประเพณีเมืองขึ้นซึ่งเปนข้าขอบขัณฑสิมา แต่บัดนี้ ข้าพเจ้าได้ทราบข่าวว่า รามัญเมืองเมาะตมะเปนขบถต่อเมืองอังวะ ยกครอบครัวอพยพหนีเข้าไปกรุงไทย พระเจ้าอังวะทราบ จึงให้เกณฑ์กองทัพพม่าเปนอันมากยกติดตามล่วงเข้าไปในแดนกรุงเทพมหานคร ให้ตีต้อนเอามอญเหล่าร้ายคืนไปให้จงได้ ถ้ากองทัพอังวะรู้ว่า เมืองเชียงใหม่ไปยอมขึ้นแก่พระนครศรีอยุทธยา ได้ส่งช้างม้าเครื่องราชบรรณาการลงไปถวายแล้ว ก็จะยกมาตีคืนเอาไปเปนเมืองขึ้นอิก แลเมืองเชียงใหม่ก็จะมากไปด้วยหมู่ปัจจามิตรไม่รู้วาย ขอท่านผู้เปนนายทัพใหญ่ได้ทราบหนังสือนี้แล้วจงมีความเมตตาการุญภาพรั้งรออยู่ก่อน เร่งส่งหนังสือบอกลงไปกราบทูลพระกรุณาให้ทรงทราบใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทโดยเร็วให้จงได้.
๏ฝ่ายพระยารามเดโช พระยาท้ายน้ำ นายทัพทั้งสอง ได้แจ้งความในหนังสือเมืองเชียงใหม่แจ้งข้อราชการมา จึงปฤกษาหารือกันว่า ถ้าเราจะยกเข้าหักเอาเมืองทั้งสองตามท้องตราซึ่งโปรดขึ้นมานั้น บัดนี้ เจ้าเมืองทั้งสองส่งหนังสือสารภาพโทษออกมาแล้ว แจ้งเหตุว่า ทัพพม่ายกติดตามพวกรามัญอันหนีเข้ามาในแดนกรุงเทพมหานครเปน
