หน้า:พระราชพงสาวดารฯ ฉบับหลวงประเสิด - ๒๔๘๖.pdf/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
28

สักราช 886 วอกสก (พ.ส. 2067) (ครั้ง)นั้น เห็น(งา)ช้างต้นเจ้าพระญาปราบแตกข้างขวายาวไป อนึ่ง ไนเดือน(นั้น มีผู้ทอดบัตร)สนเท่ห์ (ครั้งนั้น ไห้)ค่าขุนนางเสียมาก

สักราช 887 รกาสก (พ.ส. 2068) สิ้นทั้งปวง อนึ่ง แผ่นดินไหวทุกเมืองแล้ว แลเกิดอุบาทว์เปนหลายประการ ครั้นรุ่งปี ขึ้นสักราช 888 จอสก (พ.ส. 2069) (ข้าวสารแพง)เปน 3 ทนานต่อเฟื้องเบี้ยแปดร้อย เกียนหนึ่งเปนเงินชั่งหกตำลึง ครั้งนั้น ประดิสถานสมเด็ดหน่อพุทธางกูรเจ้าไนที่อุปราช แลไห้สเด็ดขึ้นไปครองเมืองพิสนุโลก

สักราช 891 ฉลูสก (พ.ส. 2072) เห็นอากาสนิมิตรเปนอินท์ธนูแต่ทิสหรดีผ่านอากาสมาทิสพายัพ มีพรรนขาว วัน 1 8 12 ค่ำ สมเด็ดพระรามาธิบดีเจ้าสเด็ดพระที่นั่งหอพระ ครั้นค่ำลงวัน(นั้น) สมเด็ดพระรามาธิบดีเจ้านรึพาน จึงสมเด็ดพระอาทิจเจ้าเสวยราชสมบัติพระนครสรีอยุธยา ซงพระนาม สมเด็ดบรมราชาหน่อพุทธางกูร

สักราช 895 มะเส็งสก (พ.ส. 2076) สมเด็ดพระบรมราชาหน่อพุทธางกูรเจ้านรึพาน จึงสมเด็ดพระราชกุมารได้เสวยราชสมบัติ

ครั้นเถิงสักราช 896 มะเมียสก (พ.ส. 2077) พระราช