หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/25

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑

ก็ทรงบันดาลด้วยฤทธิ์ให้เป็นแม่น้ำขวางหน้าองคุลิมาลโจรบ้าง เป็นป่าชัฏขวางหน้าบ้าง องคุลิมาลโจรนั้นต้องว่ายน้ำทวนคลื่นและลม ทั้งต้องวิ่งบุกป่าชัฏไล่ติดตาม ก็หาทันพระพุทธเจ้าไม่ พระองค์ก็เสด็จพระพุทธดำเนินตามปกติธรรมดา แต่องคุลิมาลโจรวิ่งไล่ไปสิ้นระยะทางไกลได้ ๓ โยชน์ ก็พอสิ้นกำลังลง จึงร้องเรียกให้พระพุทธเจ้าหยุด พระองค์จึงตรัสตอบด้วยสุนทรวาจาอันไพเราะมีประการต่าง ๆ เมื่อองคุลิมาลโจรได้ฟังพระสุรเสียงก็ระลึกขึ้นได้ว่า พระสมณะองค์นี้พูดเพราะนัก ชะรอยว่า จะเป็นพระสิทธารถราชกุมารที่เสด็จออกบรรพชาเป็นแน่แล้ว เสด็จมาทั้งนี้ด้วยทรงพระมหากรุณาจะโปรดเราให้พ้นทุกข์ ก็เกิดความเลื่อมใสอ่อนน้อม ทิ้งอาวุธเสีย แล้วถวายนมัสการโดยเคารพ พระพุทธเจ้าจึงทรงพระมหากรุณาให้องคุลิมาลโจรบวชเป็นเอหิภิกขุในพระพุทธศาสนา