ว่า จะรับผู้สมัครเข้าบวชเป็นพระภิกษุ เป็นต้น ก็ต้องประชุมพระสงฆ์ทั้งหมดให้เลือกเหมือนอย่างเลือกสมาชิกแห่งสมาคมในปัจจุบันนี้ ต่อเห็นชอบพร้อมกันจึงรับได้ สังฆกรรมอย่างอื่น เช่น ทำอุโบสถ หรือแม้จนรับกฐิน ก็ต้องประชุมทำนองเดียวกัน เมื่อมีจำนวนพระภิกษุสงฆ์มากขึ้นตั้งแต่ในครั้งพุทธกาล จะเรียกมาประชุมพร้อมกันให้ได้หมดเป็นการลำบาก จึงได้เกิดกำหนดสีมา เช่น เอาท้องที่อำเภอหนึ่งเป็นเขตต์ เวลามีการประชุม ก็เรียกแต่พระสงฆ์ซึ่งอยู่ในเขตต์อำเภอนั้นประชุมพร้อมกัน พระสงฆ์ที่ไปอยู่ในอำเภออื่นใด ก็ประชุมพร้อมกันในอำเภอนั้น ๆ ครั้นพระพุทธสาสนารุ่งเรือง มีจำนวนพระสงฆ์มากขึ้น ก็ต้องร่นเขตต์สีมาให้เล็กเข้าเพื่อสดวกแก่การประชุม จนถึงกำหนดเขตต์สีมาในวัดอันหนึ่งอันเดียว สร้างโบสถ์เป็นที่ทำสังฆกรรม ดังนี้ อีกอย่างหนึ่ง กลับใช้ประเพณีสร้างสถูปบรรจุอัฐิธาตุผู้ทรงคุณธรรมในสาสนา ทั้งที่เป็นบรรพชิต และต่อออก
