หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๔
พระอาการวัตตาสูตร
ทั้งหลายนั้นได้ แม้ถึงว่าสัตว์ดุร้าย เปนต้นว่า สีหะ แลพยัคฆะ ก็ใม่อาจเบียดเบียฬทำร้ายได้ สํสาเร สํสรนฺโต เมื่อผู้นั้นยังท่องเที่ยวเวียนวนอยู่ในวัฏฏสงสาร นิปุราปติยายุโต จะเปนผู้มีปัญญาอันเลอียดสุขุมภาพแลจะมีชนมายุยืนยงคงทนจนเท่าถึง อายุปริเฉทกาล อายุขัยเปนกำหนดจึงตาย จะได้ตายด้วยอกาลมรณะนั้นหามิได้ อโรคา จ บุคคลผู้นั้นจะเปนผู้ใม่มีโรคาพยาธิที่จะเสียดแทงให้ฟกช้ำระกำกาย อนาสวํ จ นิพฺภยํ ก็สถานถิ่นประเทศใดอันสมเดจพระพุทธเจ้าทั้งหลายได้สะแดงไว้แล้วว่า เปนที่ใม่มีอาสวกิเลสแลเปนที่เกษมสุขสิ้นทุกข์ภัย ใม่มีข้าศึกสิ่งใดจะมาผจญให้ถึงซึ่งพ่ายแพ้ได้ นิพฺพานมตุลํ สนฺตํ สเภยฺย อนาคเต บุคคลผู้นั้นก็จะพึงได้สถานประเทศนั้น กล่าวคือ พระนิพพาน อตุลํ สนฺตํ ใม่มีธรรมอื่น ๆ ที่จะเปนคู่เปรียบให้เท่าถึงได้ เปนธรรมอันระงับได้แท้ ในอนาคตกาลเบื้องหน้ายังใม่
