นิราศนรินทร์
| ๑ | ||
| ๏ ศรีสิทธิ์พิศาลภพ | เลอหล้าลบล่มสวรรค์ | จรรโลงโลกกว่ากว้าง |
| แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ | ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า | แจกแสงจ้าเจิดจันทร์ |
| เพียงรพิพรรณผ่องด้าว | ขุนหาญห้าวแหนบาท | สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน |
| ส่ายเศิกเหลี้ยนล่งหล้า | ราญราบหน้าเภริน | เข็ญข่าวยินยอบตัว |
| ควบค้อมหัวไหว้ละล้าว | ทุกไทน้าวมาลย์น้อม | ขอออกอ้อมมาอ่อน |
| ผ่อนแผ่นดินให้ผาย | ขยายแผ่นฟ้าให้แผ้ว | เลี้ยงทแกล้วให้กล้า |
| พระยศไท้เทิดฟ้า | เฟื่องฟุ้งทศธรรมท่านแฮ |
| ๒ | |
| ๏ อยุธยายศล่มแล้ว | ลอยสวรรค์ ลงฤๅ |
| สิงหาสน์ปรางค์รัตน์บรร- | เจิดหล้า |
| บุญเพรงพระหากสรรค์ | ศาสน์รุ่ง เรืองแฮ |
| บังอบายเบิกฟ้า | ฝึกฟื้นใจเมือง |
| ๓ | |
| เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น | พันแสง |
| รินรสพระธรรมแสดง | ค่ำเช้า |
| เจดีย์ระดะแซง | เสียดยอด |
| ยลยิ่งแสงแก้วเก้า | แก่นหล้าหลากสวรรค์ |
| ๔ | |
| โบสถ์ระเบียงมณฑปพื้น | ไพหาร |
| ธรรมาสน์ศาลาลาน | พระแผ้ว |
| หอไตรระฆังขาน | ภายค่ำ |
| ไขประทีปโคมแก้ว | ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์ |
| ๕ | |
| เสร็จสารพระยศซ้อง | สรรเสริญ |
| ไป่แจ่มใจจำเริญ | ร่ำอ้าง |
| ตราตรอมตระโมจเหิน | วนสวาท |
| อกวะหวิวหวั่นร้าง | รีบร้อนการณรงค์ |
| ๖ | |
| แถลงปางบำราศห้อง | โหยครวญ |
| เสนาะเสน่ห์กำสรวล | สั่งแก้ว |
| โอบองค์ผอูนอวล | ออกโอษฐ์ อรเอย |
| ยามหนึ่งฤๅแคล้วแคล้ว | คลาดคล้ายขวบปี |
| ๗ | |
| รอยบุญเราร่วมพ้อง | พบกัน |
| บาปแบ่งสองทำทัน | เท่าสร้าง |
| เพรงพรากสัตว์จำผัน | พลัดคู่ เขาฤๅ |
| บุญร่วมบาปจำร้าง | นุชร้างเรียมไกล |
| ๘ | |
| จำใจจากแม่เปลื้อง | ปลิดอก อรเอย |
| เยียวว่าแดเดียวยก | แยกได้ |
| สองซีกแล่งทรวงตก | แตกภาค ออกแม่ |
| ภาคพี่ไปหนึ่งไว้ | แนบเนื้อนวลถนอม |
| ๙ | |
| โอ้ศรีเสาวลักษณ์ล้ำ | แลโลม โลกเอย |
| แม้ว่ามีกิ่งโพยม | ยื่นหล้า |
| แขวนขวัญนุชชูโฉม | แมกเมฆ ไว้แม่ |
| กีดบ่มีกิ่งฟ้า | ฝากน้องนางเดียว |
| ๑๐ | |
| โฉมควรจักฝากฟ้า | ฤๅดิน ดีฤๅ |
| เกรงเทพไท้ธรณินทร์ | ลอบกล้ำ |
| ฝากลมเลื่อนโฉมบิน | บนเล่า นะแม่ |
| ลมจะชายชักช้ำ | ชอกเนื้อเรียมสงวน |
| ๑๑ | |
| ฝากอุมาสมรแม่แล้ | ลักษมี เล่านา |
| ทราบสวยมภูวจักรี | เกลือกใกล้ |
| เรียมคิดจบจนตรี- | โลกล่วง แล้วแม่ |
| โฉมฝากใจแม่ได้ | ยิ่งด้วยใครครอง |
| ๑๒ | |
| บรรจถรณ์หมอนม่านมุ้ง | เตียงสมร |
| เตียงช่วยเตือนนุชนอน | แท่นน้อง |
| ฉุกโฉมแม่จักจร | จากม่าน มาแฮ |
| ม่านอย่าเบิกบังห้อง | หับให้คอยหน |
| ๑๓ | |
| สงสารเป็นห่วงให้ | แหนขวัญ แม่ฮา |
| ขวัญแม่สมบูรณ์จันทร์ | แจ่มหน้า |
| เกศีนี่นิลพรร- | โณภาส |
| งามเงื่อนหางยูงฟ้า | ฝากเจ้าจงดี |
| ๑๔ | |
| เรียมจากจักเนิ่นน้อง | จงเนา นะแม่ |
| ศรีสวัสดิ์เทอญเยาว์ | อย่าอ้อน |
| อำนาจสัตย์สองเรา | คืนร่วม กันแม่ |
| การณรงค์ราชการร้อน | เร่งแล้วเรียมลา |
| ๑๕ | |
| ลงเรือเรือเคลื่อนคว้าง | ขวัญลิ่ว แลแม่ |
| ทรุดนั่งถอนใจปลิว | อกว้า |
| เหลียวหลังพี่หวาดหวิว | ใจวาก |
| แลสั่งสบหน้าหน้า | แม่หน้าเอ็นดู |
| ๑๖ | |
| ออกจากคลองขุดข้าม | ครรไล |
| เรือวิ่งอกว้าใจ | หวาดขว้ำ |
| เด็ดแดดั่งเด็ดใย | บัวแบ่ง มาแม่ |
| จากแต่อกใจปล้ำ | เปลี่ยนไว้ในนาง |
| ๑๗ | |
| บรรลุอาวาสแจ้ง | เจ็บกาม |
| แจ้งจากจงอาราม | พระรู้ |
| เวรานุเวรตาม | ตัดสวาท แลฤๅ |
| วานวัดแจ้งใจชู้ | จากช้าสงวนโฉม |
| ๑๘ | |
| มาคลองบางกอกกลุ้ม | กลางใจ |
| ฤๅบ่กอกหนองใน | อกช้ำ |
| แสนโรคเท่าไรไร | กอกรั่ว ราแม่ |
| เจ็บรักแรมรสกล้ำ | กอกร้อยฤๅคลาย |
| ๑๙ | |
| ชาวแพแผ่แง่ค้า | ขายของ |
| แพรพัสตราตาดทอง | เทศย้อม |
| ระลึกสีสไบกรอง | เครือมาศ แม่เฮย |
| ซัดสอดสองสีห้อม | ห่อหุ้มบัวบัง |
| ๒๐ | |
| วัดหงส์เหมราชร้าง | รังถวาย นามแฮ |
| เรียมนิราเรือนสาย | สวาทสร้อย |
| หงส์ทรงสี่พักตร์ผาย | พรหมโลก แลฤๅ |
| จะสั่งสารนุชคล้อย | คลาดท้าวไป่ทัน |
| ๒๑ | |
| สังข์กระจายพี่จากเจ้า | จอมอนงค์ |
| สังข์พระสี่กรทรง | จักรแก้ว |
| สรวมทิพย์สุธาสรง | สายสวาท พี่เอย |
| สังข์สระสมรจงแผ้ว | ผ่อนถ้าเรียมถึง |
| ๒๒ | |
| จากมามาลิ่วล้ำ | ลำบาง |
| บางยี่เรือราพลาง | พี่พร้อง |
| เรือแผงช่วยพานาง | เมียงม่าน มานา |
| บางบ่รับคำคล้อง | คล่าวน้ำตาคลอ |
| ๒๓ | |
| มาด่านด่านบ่ร้อง | เรียกพัก พลเลย |
| ตาหลิ่งตาเหลวปัก | ปิดไว้ |
| ตาเรียมหลั่งชลตัก | ตวงย่าน |
| ไฟด่านดับแดไหม้ | มอดม้วยฤๅมี |
| ๒๔ | |
| นางนองชลน่านไล้ | ลบบาง |
| ไหลเล่ห์ชลลบปราง | แม่คล้ำ |
| แสนโศกสั่งสารปาง | จากพี่ ปลอบแม่ |
| นาสิกเรียมซับน้ำ | เนตรหน้านางนอง |
| ๒๕ | |
| บางขุนเทียนถิ่นบ้าน | นามมี |
| เทียนว่าเทียนแสงสี | สว่างเหย้า |
| เย็นยามพระสุริยลี | ลาโลก ลงแม่ |
| เทียนแม่จุดจักเข้า | สู่ห้องหาใคร |
| ๒๖ | |
| ปานนี้มาโนชญ์น้อย | นงพาล พี่เอย |
| เก็บเกศฤากรองมาลย์ | มาศห้อย |
| ปรุงจันทน์จอกทองธาร | ประทิน ทาฤๅ |
| นอนนั่งถามแถลงถ้อย | ทุกข์พร้องความใคร |
| ๒๗ | |
| คิดไปใจป่วนปิ้ม | จักคืน |
| ใจหนึ่งเกรงราชขืน | ข่มคร้าม |
| ใจหนึ่งป่วนปานปืน | ปัดปวด ทรวงนา |
| ใจเจ็บฝืนใจห้าม | ห่อนเจ้าเห็นใจ |
| ๒๘ | |
| มิตรใจเรียมจอดเจ้า | จักคิด ถึงฤๅ |
| จากแม่เจ็บเสมอจิต | พี่บ้าง |
| ฤๅลืมมลายปลิด | แปลนสวาท |
| จำพี่โหยไห้ช้าง | ค่ำเช้าชำงาย |
| ๒๙ | |
| ไปศึกสุดมุ่งม้วย | หมายเป็น ตายเลย |
| ศูนย์ชีพไหนนุชเห็น | หากลี้ |
| อรเอยลับหลังเอ็น | ดูนัก นะแม่ |
| โอ้โอะไกลกันกี้ | เมื่อไซ้จักสม |
| ๓๐ | |
| เรือมามาแกล่ใกล้ | บางบอน |
| ถนัดหนึ่งบอนเสียดซอน | ซ่านไส้ |
| จากมาพี่คายสมร | เสมอชีพ เรียมเอย |
| แรมรสกามาไหม้ | ตากต้องทรวงคาย |
| ๓๑ | |
| บางกกกลกล่อมแก้ว | กับแด |
| กรตระกองนุชแปร | ปรับเนื้อ |
| ลานโลมวิไลแถง | ชระมุ่น อกเอย |
| จำนิรารสเกื้อ | กกแก้วกับทรวง |
| ๓๒ | |
| หัวกระบือกบินทรราชร้า | รณรงค์ แลฤๅ |
| ตัดกบาลกระบือดง | เด็ดหวิ้น |
| สืบเศียรทรพีคง | คำเล่า แลแม่ |
| เสมอพี่เด็ดสมรดิ้น | ขาดด้วยคมเวร |
| ๓๓ | |
| โคกขามดอนโคกคล้าย | สัณฐาน |
| ขามรุ่นริมธารสนาน | สนุกนี้ |
| พูนเพียงโคกฟ้าลาน | แลโลก ลิ่วแม่ |
| ถนัดหนึ่งโคกขามชี้ | เล่ห์ให้เรียมเห็น |
| ๓๔ | |
| มาคลองโคกเต่าตั้ง | ใจฉงาย |
| ตัวเต่าฤๅมีหมาย | โคกอ้าง |
| เจ็บอกพี่อวนอาย | ออกปาก ได้ฤๅ |
| คืนคิดโคกขวัญร้าง | อยู่เร้นแรมเกษม |
| ๓๕ | |
| มหาชัยชัยฤกษ์น้อง | นาฏลง โรงฤๅ |
| รับร่วมพุทธมนต์สงฆ์ | เสกซ้อม |
| เสียดเศียรแม่ทัดมง- | คลคู่ เรียมเอย |
| ชเยศชุมญาติห้อม | มอบให้สองสม |
| ๓๖ | |
| ท่าจีนจีนจอดถ้า | คอยถาม ใดฤๅ |
| จีนช่วยจำใจความ | ข่าวร้อน |
| เยียวมิ่งแม่มาตาม | เตือนเร่ง ราแม่ |
| จงนุชรีบเรียมข้อน | เคร่าถ้า จีนคอย |
| ๓๗ | |
| บ้านบ่อน้ำบกแห้ง | ไป่เห็น |
| บ่อเนตรคงขังเป็น | เลือดไล้ |
| อ้าโฉมแม่แบบเบญ- | จลักษณ์ เรียมเอย |
| มาซับอัสสุชลให้ | พี่แล้วจักลา |
| ๓๘ | |
| นาขวางใครแขวะรุ้ง | เป็นทาง |
| ปองบ่อไป่ปองนาง | ป่วยไซร้ |
| นามขวางไขว่หนามขวาง | ในอก อีกแม่ |
| ใครบ่งฤๅเบาได้ | เท่าน้องนางถอน |
| ๓๙ | |
| สามสิบสองคดคุ้ง | เวียนวง |
| คิดว่าคืนหลังหลง | ทุกเลี้ยว |
| บังเฉนียนไฉนบง | พักตร์แม่ เห็นฤๅ |
| แลตะลึงลืมเคี้ยว | ขบค้างคำสลา |
| ๔๐ | |
| มาคลองย่านซื่อซ้ำ | พิศวง |
| ซื่อตลอดย่านเดียวตรง | รวดริ้ว |
| ใจคิดคู่ครองคง | รักแม่ นะแม่ |
| ไป่ตลอดเลยพลิ้ว | พลัดน้องมาไกล |
| ๔๑ | |
| เห็นจากจากแจกก้าน | แกมระกำ |
| ถนัดระกำกรรมจำ | จากช้า |
| บาปใดที่โททำ | แทนเท่า ราแม่ |
| จากแต่คาบนี้หน้า | พี่น้องคงถนอม |
| ๔๒ | |
| เรียมจากฤๅจับข้าว | เต็มคำ หนึ่งเลย |
| รินซึ่งชลจานจำ | เนื่องแค้น |
| หยิบกับกระยากำ | คิดแม่ คอยแม่ |
| เหียนฤหายหอบแหน้น | อกค้างคายคืน |
| ๔๓ | |
| ปรานีนุชอยู่เหย้า | เยียบเย็น |
| เย็นแม่เยี่ยมจักเห็น | แต่ห้อง |
| ครวญหาพี่ใครเป็น | สองปลอบ แม่เลย |
| สไบพี่เปลี่ยนจักป้อง | ปิดหน้านางโหย |
| ๔๔ | |
| แลไถงถงาดเลี้ยว | ลับแสง |
| สอดซึ่งตาเรียมแสวง | ทั่วพื้น |
| จวบจันทร์แจ่มโลกแปลง | มาเปลี่ยน |
| หวนว่ามุขแม่ฟื้น | เยี่ยมฟ้าหาเรียม |
| ๔๕ | |
| ชมแขคิดใช่หน้า | นวลนาง |
| เดือนดำหนิวงกลาง | ต่ายแต้ม |
| พิมพ์พักตร์แม่เพ็ญปราง | จักเปรียบ ใดเลย |
| ขำกว่าแขไขแย้ม | ยิ่งยิ้มอัปสร |
| ๔๖ | |
| วิเวกดุเหว่าก้อง | ดงดึก แล้วแฮ |
| กระส่าวเสียงนกนึก | นุชพร้อง |
| พลิกปลอบเปล่าใจทึก | ถามแม่ ไหนแม่ |
| ปลุกพี่ฤๅเรียมร้อง | เรียกเจ้าไป่ขาน |
| ๔๗ | |
| โอ้ดวงดาเรศด้อย | เดือนดับ |
| ดับดั่งดวงอัจกลับ | พู่พร้อย |
| ชวาลาจะลาลับ | นุชพี่ แพงเอย |
| หลับฤตื่นตรอมละห้อย | อยู่ห้องหนหลัง |
| ๔๘ | |
| เรือมารุ่งบ่รู้ | คืนวัน |
| ตื่นแต่ตาใจฝัน | คลับคล้าย |
| แปดยามย่ำแดยัน | แทนทุ่ม โมงแม่ |
| นอนนั่งลุกยืนย้าย | ยิ่งร้อนเรียมวี |
| ๔๙ | |
| แม่กลองกลองบ่ได้ | ยินดัง |
| รัวแต่กรประนัง | หนึ่งค้อน |
| ทรวงพี่แผ่เพียงหนัง | ขึงขอบ กลองเอย |
| กลองบ่ข้อนเรียมข้อน | อกแค้นคะนึงโฉม |
| ๕๐ | |
| ออกจากปากน้ำน่าน | นองพราย |
| อรรณพพิศาลสาย | ควั่งคว้าง |
| จากนางยิ่งตนตาย | ทีหนึ่ง นะแม่ |
| เทียรจักทอดตัวขว้าง | ชีพไว้กลางวน |
| ๕๑ | |
| สรวลเสียงพระสมุทรครื้น | ครวญคะนอง |
| คลื่นก็คลี่คลายฟอง | เฟื่องฟื้น |
| ดาลทรวงป่วงกามกอง | กลอยสมุทร แม่ฮา |
| ออกโอษฐ์ออกโอยสะอื้น | อ่าวอื้ออลเวง |
| ๕๒ | |
| เรียมวอนเทวะแม่แม้น | เมขลา |
| แบวิเชียรเชิญรา | เร่งเจ้า |
| นางสมุทรเรียกมามา | เทอญแม่ มาแม่ |
| ทันที่เรือเรียมเต้า | คลื่นเต้นตากทรวง |
| ๕๓ | |
| บ้านเหลมเรือพี่เลี้ยว | คลองจร |
| ระลึกคมเหลมศร | เนตรน้อง |
| เสียวทรวงพี่โอยอร | อกแตก ตายแม่ |
| สุดสอดสายเนตรร้อง | แม่ตั้งตาคอย |
| ๕๔ | |
| เห็นตะบูนรอยบั่นต้น | ตัดรอน |
| ยังแต่ตอตะบูนทอน | กิ่งกลิ้ง |
| เจียนใจพี่ขาดจร | จากสวาท มาแม่ |
| ทอนท่อนไมตรีทิ้ง | ทอดไว้วังเวง |
| ๕๕ | |
| ดูใดไป่เท่าด้วย | ดวงพักตร์ แม่เลย |
| โฉมแม่ชื่นใจจัก | หล่อหล้ม |
| มาเดียวพี่ดักดัก | ใจจอด แม่แม่ |
| เรือนแล่นผายผันก้ม | พักตร์ไห้หาศรี |
| ๕๖ | |
| ถับถึงคุ้งคดอ้อย | โอชหวาน วายแม่ |
| อ้อยแม่เจียนผจงจาน | จอกแก้ว |
| ขอเคียงซ่อมสอดพาน | รองร่วม เจ้าฤๅ |
| รสยิ่งอำมฤตแล้ว | ระลึกลิ้นหวานเอง |
| ๕๗ | |
| พิศพานจานแจ่มเจ้า | เบญจรงค์ รัตน์เอย |
| โหยบ่เห็นอนงค์ | นั่งน้อม |
| นพนิตแน่งนางผจง | จัดมอบ มาฤๅ |
| จากรักจากรสพร้อม | ไพร่ใช้ชายเคียง |
| ๕๘ | |
| อยู่เรือนจักเพื่อนพร้อง | ความใคร |
| รสรักแรมกะได | ดอกดั้ว |
| เรียมหมองแม่พาใจ | คลายเทวษ |
| หมองสมรนุชเรียมกลั้ว | กล่อมเจ้าเอาใจ |
| ๕๙ | |
| บำราศรสหื่นห้า | แหหาย |
| โหยคระหนรนกาย | ก่ำไหม้ |
| รัวรัวราคราวพาย | เรือเร่ง แรงแม่ |
| ทันถี่ทุกเล่มไหล้ | หล่อเต้นตามเผยอ |
| ๖๐ | |
| ถึงเพชรบุเรศเข้า | ขุนพล |
| กรีทัพยกโดยสถล | มารคเต้า |
| ธงทองทัดลมบน | โบกเรียก พลแม่ |
| เรียมเรียกรสรักเร้า | เร่งน้องในทรวง |
| ๖๑ | |
| ออกทัพเอาฤกษ์เร้า | ปืนไฟ |
| ปืนประกายกุมไก | จี่จิ้ม |
| เพลิงราคพลุ่งกลางใจ | เจียวเจ็บ อกเอย |
| ทรวงพี่บรรทุกปิ้ม | ปวดด้วยปืนกาม |
| ๖๒ | |
| ทุกตรอกเรียมตรวจหน้า | ขาดนาง เดียวแม่ |
| จบจรหลาดแลทาง | ทั่วด้าว |
| จวบหญิงจ่ายของกลาง | ถนนเกลื่อน |
| เทียมธุลีทาสท้าว | อรข้างเดียวเดิน |
| ๖๓ | |
| ถึงชรอ่ำชรอุ่มห้อง | เวหา หนเอย |
| คิดอรแมกเมฆมา | กลัดไว้ |
| ฤๅเขาชรอ่ำอา- | ดูรเทวษ |
| เป็นชรอุ่มฟ้าไข้ | ข่าวน้องนางตรอม |
| ๖๔ | |
| สุริยาวิโยคฟ้า | ฝนเชย |
| บุปผชาติรำเพยเผย | กลิ่นใกล้ |
| เผยอหอมเลื่อนสมรเหย | หาพี่ ฤๅแม่ |
| ถามพฤกษ์พรางเพราะไม้ | ปากลิ้นไป่มี |
| ๖๕ | |
| ทัพใต้ทัพตั้งป่า | เป็นเรือน |
| จากนุชมานอนเดือน | ต่างไต้ |
| ตรอมตายแต่จักเยือน | กันยาก แลแม่ |
| เรือนฤเห็นเห็นไม้ | ป่าไม้เป็นเรือน |
| ๖๖ | |
| ราตรีตรวจค่ายฆ้อง | ขามขาม ใจเอย |
| เกราะกระพือเพลิงยาม | รุ่งเร้า |
| กระเวนกระวนกาม | กวนอก พี่นา |
| รันระดมแดเข้า | คู่ฆ้องกระแตตี |
| ๖๗ | |
| เคยนิทรอรนุ่มเนื้อ | แนบเรียม |
| เดาะกระไดไดเลียม | ลอดเคล้น |
| นาสาสูบรสเทียม | ปรางมาศ |
| สองสนุกล้วนเหล้น | เล่ห์นั้นฤๅลืม |
| ๖๘ | |
| เคยโอษฐ์แอบโอษฐ์อ้อน | เอาใจ |
| คำอ่อนวอนอาลัย | ล่อเคล้า |
| นับเดือนเลื่อนปีไป | ไกลมิ่ง นะแม่ |
| เยียวอยู่หนหลังเศร้า | สวาทแล้วใครโลม |
| ๖๙ | |
| ออกทัพถะถั่นเข้า | ไพรเขียว |
| ละแม่เดียวมาเดียว | ด่วนร้าง |
| สายตาต่อเต็มเกลียว | มากล่อม ไกลแม่ |
| เวระใดเราสร้าง | ซัดให้ทันเห็น |
| ๗๐ | |
| ห้วยขมิ้นคิดขะมิ่นเจ้า | เคยผจง |
| กวดสกนธ์สีสรง | โสรจน้อง |
| เรียมจากจักโศกทรง | เสาวภาคย์ เผือดฤๅ |
| ขมิ้นจะวายวันต้อง | แต่งเนื้อนางสนาน |
| ๗๑ | |
| อ่าผิวการะเกดเกลี้ยง | เกลานวล แน่งเอย |
| เรียมกะไดเชยชวน | ชิดเคล้า |
| อ้าอรกลิ่นเกศหวน | หอมหื่น กูเฮย |
| คิดภิรมย์รสเกล้า | กลิ่นกลั้วไกลฉม |
| ๗๒ | |
| ยามามาท่าข้าม | แขวงปราณ |
| ปราณประหลาดลมฆาน | พี่ข้อง |
| แลว่านุชทรมาน | หมองสิ่ง ใดแม่ |
| ทุกข์โรคหรือจักร้อง | ร่ำไห้หาเรียม |
| ๗๓ | |
| ถึงสามร้อยยอดเงื้อม | งำทะเล |
| ทะเลจะหลากลมเห | หาดขว้ำ |
| สามร้อยคิรีเท | ทับอก เล่าฤๅ |
| ใจจะปล้ำสุดปล้ำ | เสน่ห์น้องหนักทรวง |
| ๗๔ | |
| โคแดงนามท่งด้าว | โคดง ใดฤๅ |
| โคอาสน์อิศวรองค์ | อยู่เกล้า |
| พระมาดอาจจักปลง | ปลิดเทวษ ราพ่อ |
| สองจากพระเป็นเจ้า | ช่วยให้คืนสม |
| ๗๕ | |
| แลระบัดลาดท่งท้อง | ทิวพฤกษ์ |
| มลักเห็นหมู่มฤค | ครุ่นคร้าม |
| หวังหาคู่แนบนึก | นุชนาฏ เรียมเอย |
| พี่ห้ามหวงโฉม | |
| ๗๖ | |
| นางทรายจามเรศรู้ | รักขน |
| คือนุชสงวนงามตน | แต่น้อย |
| ตายองตอบตายล | ยวนเนตร นางเอย |
| โฉมแม่บาดตาย้อย | อยู่พู้นฉันใด |
| ๗๗ | |
| ขุนพาฬพยัคฆ์เคล้า | พยัคฆี |
| สารสู่สาวคชลี | แหล่งเหล้น |
| ปวงสัตว์เพรียกไพรศรี | สังวาส |
| สังเวชสมรมาเว้น | พี่เว้นวายชม |
| ๗๘ | |
| เนื้อเบื้อนาเนกล้ำ | หลายพรรณ |
| ล่าแหล่งลืมเกลียงวัน | แวะเว้น |
| ไพรพฤกษ์เงียบเซียบศัลย์ | โศกแม่ |
| แสนสัตว์ซบเซาเร้น | ช่วยร้อนเรียมตรอม |
| ๗๙ | |
| ลมลงโลมลาดไม้ | กฤษณา |
| โบกบอกนาสาหา | กลิ่นต้อง |
| รอยอรร่ำพัสตรา | ตากตรอก ลมฤๅ |
| พากลิ่นกลอยมาข้อง | ค่าไม้หอมเหมือน |
| ๘๐ | |
| หวนหอมการะเกดเกลี้ยง | เกล้าผม เจ้าฤๅ |
| อินทนิลคือแข่งคม | เนตรแต้ม |
| นมนางอับอายนม | นุชนาฏ พี่เอย |
| ปรางเปล่งเปรียบกึ่งแก้ม | อ่อนช้ำคราวชม |
| ๘๑ | |
| จัมปาจำเปรียบเนื้อ | นางสวรรค์ กูเอย |
| ศรีสุมาลัยพรรณ | พิศแพ้ |
| ช้องนางคลี่ระส่ายสรร | สลายเซ่น |
| คือนุชสนานกายแก้ | เกศแก้วกันไร |
| ๘๒ | |
| สาวหยุดหยุดย่างช้า | หวังชัก ชวนแม่ |
| รักใช่รักแรมรัก | สุดรู้ |
| นางแย้มจะยลพักตร์ | ฤๅพบ พานเลย |
| ซ่อนกลิ่นกลอยซ่อนชู้ | ชื่อช้ำใจถวิล |
| ๘๓ | |
| ขานางพิศภาคแพ้ | พิมพ์เพลา นุชนา |
| กลกล่อมสองปลีเยาว์ | ยาตรเยื้อง |
| เล็บนางเล็บนุชเบา | บอกคึ่ง พี่ฤๅ |
| หลงปัดเล็บนางเปลื้อง | ปลาบเนื้อเรียมขนาง |
| ๘๔ | |
| พะยอมคิดเยาวแม่แย้ม | ยินดี |
| สีเสียดคือทรวงสี | เสียดซ้อน |
| ชิงชันเฉกในที | เชิงเกี่ยว กายแม่ |
| หว้าดังวอนนางค้อน | เคียดแกล้งเป็นกล |
| ๘๕ | |
| นกแก้วจับกิ่งแก้ว | กอดคอน |
| กลพี่กอดแก้วนอน | แนบเนื้อ |
| นางกวักนกกวักจร | จับกวัก ไกวแม่ |
| หลงว่ากรนุชเกื้อ | กวักให้เรียมตาม |
| ๘๖ | |
| นางนวลจับแมกไม้ | นางนวล |
| นวลนุชแนบเรียมควร | คู่แคล้ว |
| เบญจวรรณจับวัลย์พวน | พันโอบ ไม้แม่ |
| แลว่าวัลย์กรแก้ว | กอดอ้อมเอววัลย์ |
| ๘๗ | |
| โนรีสีชาดย้อม | ระยับแดง |
| นกขะมิ่นชมพูแสง | แสดผ้า |
| ปนแปลกนึกนางแปลง | สไบเปลี่ยน |
| เย็นห่มแสดสีฟ้า | ฝ่ายเช้าเคยชม |
| ๘๘ | |
| แขกเต้าตามคู่เต้า | แขกสมร มาฤๅ |
| ถามข่าวนุชแหนงจร | จับไม้ |
| สัตวาสุวาวอน | วานหน่อย นกเอย |
| บอกสมรเรียมไห้ให้ | ข่าวน้องมาแถลง |
| ๘๙ | |
| เสนาะเสียงสุโนกร้อง | ระงมวัน |
| สาลิกามาปัน | เหยื่อป้อน |
| นางนกกระสรวลสันต์ | สมเสพ |
| คือนุชแนบโอษฐ์อ้อน | แอบให้เรียมโลม |
| ๙๐ | |
| เรียมเมิลโมเรศเคล้า | โมรี |
| นางมยุรยวนยี | ยั่วเย้า |
| เฉกโฉมแม่มังสี | เสาวภาคย์ กูเอย |
| แล นก ลอบนึกเจ้า | พี่ดิ้นโดยยูง |
| ๙๑ | |
| ยกมาออกอ่าวน้ำ | นามนาง รมนา |
| นางบ่เห็นเห็นบาง | เปล่าเศร้า |
| ฉมนางชไมปราง | สมรมิ่ง กูเอย |
| ดินหื่นหอมฟ้าเร้า | รื่นร้างอภิรมย์ |
| ๙๒ | |
| นางรมรมเยศร้าง | รมยา |
| กลพี่จากเจียนกา | เมศม้วย |
| ฤๅหากแม่มายา | พิโยคหยอก เรียมฤๅ |
| มาแม่สำราญด้วย | พี่น้อยนางรม |
| ๙๓ | |
| บางสะพานสะพาดพื้น | สะพานทอง |
| ฤๅสะพานสุวรรณรอง | รับเจ้า |
| อ้าโฉมแม่มาฉลอง | พิมพ์มาศ นี้ฤๅ |
| รอยร่นเหนือบ่าเบ้า | แบบเนื้อนพคุณ |
| ๙๔ | |
| บางสะพานสะพาดพื้น | ทองปาง ก่อนแฮ |
| รอยชะแลงชระลุราง | ร่อนกลุ้ม |
| ระลึกโฉมแม่แบบบาง | บัวมาศ กูเอย |
| ควรแผ่แผ่นท้องหุ้ม | ห่อไว้หวังสงวน |
| ๙๕ | |
| เห็นขามสาวบ่าวต้น | เคียงกัน |
| สาวบ่าวปลูกสำคัญ | คู่สร้าง |
| เสมอเรียมร่วมรักขวัญ | เมืองมิ่ง แม่ฤๅ |
| สองประสิทธิ์สัตย์อ้าง | ปลูกไว้กลางใจ |
| ๙๖ | |
| ยกมามาอกไหม้ | ทรมาน |
| ถึงที่นามละหาน | อู่แห้ง |
| นุชเอยจักหาธาร | ทาอก พี่แม่ |
| อู่ก็แล้งชลแล้ง | อกแล้งลืมงาย |
| ๙๗ | |
| หมอนเจ้าเขาเทพไท้ | สถิตสิง |
| คิดคู่เขนยอรอิง | ร่วมร้าง |
| เขนยทองทอดกายพิง | พูนเทวษ ฤๅแม่ |
| นอนจะแนบเขนยข้าง | คู่เนื้อเรียมถนอม |
| ๙๘ | |
| ลองไนจักจั่นแจ้ว | ใจรัว รัวแม่ |
| ชะนีร่ำโหยหาผัว | ผ่าวไส้ |
| ดวงเดียวเด็ดแต่ตัว | ตกป่า ชัฏแม่ |
| จากสมรพี่มาไห้ | แห่งห้องชะนีโหย |
| ๙๙ | |
| รอยกรรมมาแบ่งแก้ว | กับสกนธ์ กูเอย |
| ขวัญอยู่อยุธยาตน | ต่างร้าง |
| โอ้ดวงทิพยสุมณ- | ฑามาศ แม่เอย |
| บุญที่สมสองสร้าง | จักสิ้นฤๅยัง |
| ๑๐๐ | |
| ควิวควิวอกควากคว้าง | ลมลอย แลแม่ |
| ถอยแต่ใจจากถอย | ทับช้า |
| ทศทิศทอดตาคอย | ขวัญเนตร พี่เอย |
| เอาสไบนุชต่างหน้า | แนบเนื้อแทนนาง |
| ๑๐๑ | |
| พระลบสุริยเลี้ยว | ไศลลา โลกเอย |
| ทุกทิศชระมัวมา | มืดแล้ว |
| เนตรหนึ่งว่ายนภา | เพียงเมฆ |
| เนตรหนึ่งตรวจไตรแผ้ว | แผ่นหล้าหาสมร |
| ๑๐๒ | |
| โพธิ์สลับโพธิ์เทพไท้ | เทพา พ่อฤๅ |
| เอาพระโฆษผยองยา | สวาทชู้ |
| อาราธน์พระเอยอา | รักษ์เร่ง ราพ่อ |
| เชิญช่วยพาสมรู้ | รสน้องแรมนาน |
| ๑๐๓ | |
| ลับยักษ์ลับเยาวให้ | เรียมหา แม่แฮ |
| ฤๅอสุรพาลพา | แวะเว้น |
| ลับหลังพี่ลับตา | แสนโยชน์ |
| รำลึกลับนุชเร้น | ร่วมรู้ในใจ |
| ๑๐๔ | |
| ยากมาเมืองแม่น้ำ | ใจหมอง |
| เมืองก็ศูนย์กลสอง | สวาทว้าง |
| ขวัญเมืองอยู่เมืองครอง | ใจเครา พี่ฤๅ |
| ฤๅพี่จากมาค้าง | ขวบแล้วนางลืม |
| ๑๐๕ | |
| อู่สะเภาพาณิชใช้ | ใบคลา |
| ทุกข์พี่พ้นเภตรา | เลื่อนโล้ |
| จากสมรแม่เสมอมา | กลางสมุทร |
| แลบ่เห็นตระหลิ่งโอ้ | อกคว้างกลางชล |
| ๑๐๖ | |
| หนองบัวบงกชช้อย | ชูชวน ชื่นเอย |
| บัวดั่งบัวนุชอวล | อ่อนน้ำ |
| กระบอกทิพย์ผกากวน | กาเมศ กูเอย |
| ภุมเรศแรมรสกล้ำ | กลีบฟ้ายาไฉน |
| ๑๐๗ | |
| ศิขรศิขเรศเงื้อม | เงางาม |
| แลเล่ห์ฉากเขียนเขา | คั่นห้อง |
| พ่างเพียงแผ่นผาเฉลา | ฉลักลวด ลายแฮ |
| กลหนึ่งเตียงนอนน้อง | ม่านกั้นกำบัง |
| ๑๐๘ | |
| ผาเผยพุพ่างน้ำ | ฝอยฝน |
| คือสุหร่ายโรยชล | ช่วยร้อน |
| สาครร่วมสรงสกนธ์ | ไกลพี่ แล้วแม่ |
| อ้าแม่เอยจักอ้อน | อาบน้ำตาแทน |
| ๑๐๙ | |
| เคยปรุงประทิ่นแป้ง | ปนละออง อบเอย |
| สรงสว่างใจสอง | ครุ่นครั้ง |
| จอกจันทร์จากจรุงหมอง | ราแม่ |
| พานใส่เสาวคนธ์ตั้ง | แต่งให้ใครทา |
| ๑๑๐ | |
| คันฉายคันฉ่องน้อย | เสนียดนาง พี่เอย |
| จากจะลืมเสยสาง | สระเผ้า |
| โศกเสียสิ่งสำอาง | อายโอ่ ฤๅแม่ |
| พักตร์จะผัดผจงเกล้า | เยี่ยมแย้มแกลคอย |
| ๑๑๑ | |
| หลัดหลัดพลัดพรากแก้ว | กานดา พี่เอย |
| ลิ่วแต่ตัวเรียมมา | ตกไร้ |
| ขวัญแขวนอยู่ขวัญตา | ทุกเมื่อ |
| เรียมร่ำไข้ฟ้าไข้ | แผ่นพร้องรำพัน |
| ๑๑๒ | |
| ลงลุแก่งตุ่มตั้ง | โศกา |
| แสนตุ่มตวงชลนา | พี่พ้น |
| กลืนโศกสุดอกอา- | ดูรเทวษ วายเลย |
| ซับแต่สายเนตรล้น | ลูบร้อนฤๅเย็น |
| ๑๑๓ | |
| คุลาตีอกไห้ | หาใคร |
| นามจึ่งปรากฏใน | แก่งนี้ |
| เจ็บจากพี่เจ็บใจ | เจ็บยิ่ง เจ็บฤๅ |
| เจ็บบ่ปานกูลี้ | ลาดข้อนทรวงครวญ |
| ๑๑๔ | |
| สงสัยด้วยแก่งแก้ว | สงสาร |
| จากสิ่งใดใดราญ | ร่นร้อง |
| แก่งเกิดวิการดาล | ดุจอก พี่ฤๅ |
| เรียมก็โศกาก้อง | แก่งแก้วกันแสง |
| ๑๑๕ | |
| เดินทางพลางพี่ไห้ | โหยหวน |
| ถึงแก่งนามนางครวญ | ครุ่นนั้น |
| อ้าแม่จักกำสรวล | เสมอแก่ง นี้ฤๅ |
| ฤๅว่าโศกสมรกลั้น | เทวษถ้าเรียมถึง |
| ๑๑๖ | |
| ถับถึงปากร่วมน้ำ | คะนึงนาง |
| ถามข่าวไปปากพราง | พี่พร้อง |
| อรมาท่าหลงทาง | ฉงนอยู่ |
| ปากร่วมวานปากร้อง | เรียกเจ้ามาจร |
| ๑๑๗ | |
| เมืองเพชรเขาเพชรแพร้ว | พรายฉาย |
| เฉกนุชนาดกรกราย | นพเก้า |
| แสงเพชรพิศอับอาย | แหวนนุช พี่เอย |
| ยอดและยอดรุ่งเร้า | รอบก้อยกรสมร |
| ๑๑๘ | |
| ถึงตระนาวตระหน่ำซ้ำ | สงสาร อรเอย |
| จรศึกโศกมานาน | เนิ่นช้า |
| เดินดงท่งทางละหาน | หิมเวศ |
| สารสั่งทุกหย่อมหญ้า | ย่านน้ำลานาง |
| ๑๑๙ | |
| แสนศึกแสนศาสตร์ซ้อง | แสนพัน มาแม่ |
| สุดแต่เวทยากัน | ชีพไว้ |
| ศึกทรวงพี่สุดผจัญ | ใจซู่ โศกแม่ |
| จักยุธยาใจได้ | ชีพด้วยนางเดียว |
| ๑๒๐ | |
| รอยโฉมนุชเปลี่ยนปั้น | เป็นทรวงพี่ฤๅ |
| ฤๅแม่เป็นมณีดวง | เนตรด้วย |
| จับจิตพี่จึงตวง | เต็มเทวษ รักแม่ |
| ดับชีพเกิดใหม่ม้วย | แผ่นหล้าฤาลืม |
| ๑๒๑ | |
| บวงเทพทุกเถื่อนถ้ำ | มณฑล ทวีปเอย |
| ยกแต่สองหัตถ์ตน | ต่างเบี้ย |
| ขอคนร่วมวิมล | มาโนชญ์ เรียมนา |
| แสดงสดับโสตเหงี้ย | เงียบสิ้นสุดสวรรค์ |
| ๑๒๒ | |
| พันเนตรภูวนาถตั้ง | ตาระวัง ใดฮา |
| พักตร์สี่แปดโสตฟัง | อื่นอื้อ |
| กฤษณนิทรเลอหลัง | นาคหลับ ฤๅพ่อ |
| สองพิโยคร่ำรื้อ | เทพท้าวทำเมิน |
| ๑๒๓ | |
| นิทานนิเทศท้าว | องค์ใด ก็ดี |
| ทุเรศแรมสมรไท | ท่านร้าง |
| แสนเทวษเท่าไรไป | ปานอก พี่เอย |
| ปวงประสบคู่ค้าง | แต่ข้านานคืน |
| ๑๒๔ | |
| กำสรวลศรีปราชญ์พร้อง | เพรงกาล |
| จากจุฬาลักษณ์ลาญ | สวาทแล้ว |
| ทวาทศมาสสาร | สามเทวษ ถวิลแฮ |
| ยกทัดกลางเกศแก้ว | กึ่งร้อนทรวงเรียม |
| ๑๒๕ | |
| ชายาเยาวยอดชู้ | โฉมสวรรค์ พี่เอย |
| รอยว่าอินทร์พรหมสรรค์ | เสกแสร้ง |
| เลือกลักษณ์ละอันปัน | เป็นรูป นุชฤๅ |
| มอบมิ่งสมรมาแกล้ง | พี่กลั้นใจตาย |
| ๑๒๖ | |
| คิดคลึงสาโรชสร้อย | เสาวมาลย์ แม่นา |
| ภุชเคนทรสำราญ | แหล่งเหล้น |
| สระสวรรค์นิราสนาน | ไฉนนาฏ เรียมเอย |
| สรงเกษมสระสมรเฟ้น | ฝั่งฟ้าฝันถึง |
| ๑๒๗ | |
| เปรมปรางปรุงธูปฟ้า | อรอวล ใจเอย |
| จูบฤจางหอมหวน | ละห้อย |
| โฉมทิพย์สุคนธ์ควร | จากพี่ เจียวแม่ |
| ถนอมนิเบามือน้อย | จิตเจ้าจากไฉน |
| ๑๒๘ | |
| งอนถันทิพย์ยอดย้อน | ยันทรวง พี่แม่ |
| กอดนักเยียวอบพวง | พุ่มลื้น |
| ถนอมแอบอุ่นคือดวง | ตราติด พี่ฤๅ |
| จากอกออกราชื้น | ชุ่มช้ำเป็นหนอง |
| ๑๒๙ | |
| แว่วแว่วเสาวณิตน้อง | นางทรง เสียงฤๅ |
| สรวลกระซิกโสตพะวง | ว่าเจ้า |
| คล้ายคล้ายดำเนินหงส์ | หาพี่ ฤๅแม่ |
| อ้าใช่อรเรียมเศร้า | ซบหน้ากันแสง |
| ๑๓๐ | |
| พวงจาวเจิดแจ่มแก้ว | จักรพรรดิ พี่เอย |
| สมเสมอสมรรัตน์ | แท่งแท้ |
| จำเริญจำเราสวัสดิ์ | สังวาส |
| เล็งเลียบดินฟ้าแพ้ | ภพนี้ฤๅหา |
| ๑๓๑ | |
| สาวสวรรค์เสพสวัสดิ์ถ้วน | เทวินทร์ |
| พรหมภักษ์ทิพย์ปัถพิน | งอกง้วน |
| จักรพรรดิร่วมนารินทร์ | รัตนนาฏ |
| สามเสพทิพย์ลาญล้วน | เล่ห์น้องเรียมเกษม |
| ๑๓๒ | |
| จากเจ็บยิ่งโรคเร้า | รึงสกนธ์ |
| แสบเสียดขุมขนจน | อกด้าน |
| ยาทาประทับทน- | ทานเทวษ ได้ฤๅ |
| แรงรับเหลือแรงต้าน | พี่แพ้แรงโรย |
| ๑๓๓ | |
| ฤดูระด่าวร้อน | แดนไตร |
| ลามผ่าวพฤกษ์พรากใบ | หล่นแล้ง |
| ทรวงพี่ผ่าวเผาไฉน | นะนาฏ เรียมเอย |
| ยังยิ่งทินกรแจ้ง | จวบสิ้นศูนย์กัลป์ |
| ๑๓๔ | |
| นทีสี่สมุทรม้วย | หมดสาย |
| ติมิงคล์มังกรนาคผาย | ผาดส้อน |
| หยาดเหมพิรุณหาย | เหือดโลก แล้งแม่ |
| แรมราคแสนร้อยร้อน | ฤเถ้า เรียมทน |
| ๑๓๕ | |
| ฤดูเดือนเมฆย้อย | หยาดเผลียง |
| โซมสาดธรณิศเพียง | เพียบน้ำ |
| ชระมัวทั่วทิศเอียง | อากาศ |
| อกแผ่นดินฟ้าคล้ำ | คู่คลุ้มทรวงศัลย์ |
| ๑๓๖ | |
| อุทโฆษรามสูรขว้าง | ขวานฉวาง |
| พรายมณีเมขล์นาง | ล่อไหล้ |
| อัมพรอุทรคราง | เรียมคร่ำ ครวญแม่ |
| เสียงสุดเสียงฟ้าไห้ | ครุ่นแค้นครางตาย |
| ๑๓๗ | |
| ฤดูลมชระล่องเนื้อ | หนาวใด เปรียบเลย |
| อกพี่เยือกเย็นไกล | กอดเกี้ยว |
| พันผืนพัสตราไป | ปานกึ่ง กรแม่ |
| อุ่นอัคคีเสื้อเสี้ยว | ซีกนิ้วนางผงม |
| ๑๓๘ | |
| ลมพัดคือพิษต้อง | ตากทรวง |
| หนาวอกรุมในดวง | จิตช้ำ |
| โฉมแม่พิมลพวง | มาเลศ กูเอย |
| มือแม่วีเดียวล้ำ | ยิ่งล้ำลมพาน |
| ๑๓๙ | |
| เอียงอกเทออกอ้าง | อวดองค์ อรเอย |
| เมรุชุบสมุทรดินลง | เลขแต้ม |
| อากาศจักจานผจง | จารึก พอฤๅ |
| โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม | อยู่ร้อนฤๅเห็น |
| ๑๔๐ | |
| ตราบขุนคิริข้น | ขาดสลาย แลแม่ |
| รักบ่หายตราบหาย | หกฟ้า |
| สุริยจันทรขจาย | จากโลก ไปฤๅ |
| ไฟแล่นล้างสี่หล้า | ห่อนล้างอาลัย |
| ๑๔๑ | |
| ร่ำรักร่ำเรื่องร้าง | แรมนวล นาฏฤๅ |
| เสนาะสนั่นดินครวญ | ครุ่นฟ้า |
| สารสั่งพี่กำสรวล | แสนเสน่ห์ นุชเอย |
| ควรแม่ไว้ต่างหน้า | พี่พู้นภายหลัง |
| ๑๔๒ | |
| นรินทร์นเรศไท้ | บริบาล |
| นิพนธ์พจน์พิสดารญาณ | ยศไว้ |
| กวีวรโวหาร | นายหนุ่ม |
| ควรแก่ปราชญ์ใดได้ | อ่านแล้วเยียรยอ |
| ๑๔๓ | |
| ใดใดโอษฐ์โอ่อ้าง | ตนดี |
| เอาปากเป็นกวี | ขล่อยคล้อย |
| หากหาญแต่วาที | เฉลยกล่าว ไฉนนา |
| ดุจหนึ่งแสงหิ่งห้อย | ส่องก้นตนเอง |
| ๑๔๔ | |
| โคลงเรื่องนิราศนี้ | นรินทร์อิน |
| รองบาทบวรวังถวิล | ว่าไว้ |
| บทใดปราชญ์ปวงฉิน | เชิญเปลี่ยน แปลงพ่อ |
| ปรุงเปรียบเสาวคนธ์ไล้ | เลือกลิ้มดมดู ฯ |
วิกิพีเดีย มีบทความเรื่อง:
งานนี้เป็นงานดัดแปลง (อาทิ งานแปลวรรณกรรม) ดังนิยามไว้ในมาตรา ๔ วรรค ๑๔ แห่ง พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ และบัดนี้ เป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะการคุ้มครองลิขสิทธิ์สิ้นอายุลงตามมาตรา ๑๙ แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน ซึ่งว่า
"ภายใต้บังคับมาตรา ๒๑ และมาตรา ๒๒ ลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ ให้มีอยู่ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ และมีอยู่ต่อไปอีกเป็นเวลาห้าสิบปี นับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
"ในกรณีที่มีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์ในงานดังกล่าวให้มีอยู่ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ร่วม และมีอยู่ต่อไปอีกเป็นเวลาห้าสิบปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย
"ถ้าผู้สร้างสรรค์ หรือผู้สร้างสรรค์ร่วม ทุกคนถึงแก่ความตาย ก่อนที่ได้มีการโฆษณางานนั้น ให้ลิขสิทธิ์ดังกล่าวมีอายุห้าสิบปีนับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก
"ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล ให้ลิขสิทธิ์มีอายุห้าสิบปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ได้สร้างสรรค์ขึ้น แต่ถ้าได้มีการโฆษณางานนั้นในระหว่างระยะเวลาดังกล่าว ให้ลิขสิทธิ์มีอายุห้าสิบปีนับแต่ได้มีการโฆษณาเป็นครั้งแรก"
