บอกแก้ ราชกิจจานุเบกษา แผนกกฤษฎีกา เล่ม 51

จาก วิกิซอร์ซ
บอกแก้

ราชกิจจาฯ เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๒๖ วันที่ ๒ กันยายน พ.ศ. ๒๔๗๗ แผนกกฤษฎีกา หน้า ๔๓๑ และหน้า ๔๓๙ ซึ่งว่า "พระราชบัญญัติแก้ไขกฎหมายลักษณะอาชญา พุทธศักราช ๒๔๗๗ (ฉะบับที่ ๒)" ให้ตัดคำว่า "(ฉะบับที่ ๒)" ออกเสีย

กับตอนที่ ๒๗ วันที่ ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๔๗๗ แผนกกฤษฎีกา หน้า ๔๕๕ และหน้า ๔๕๖ ซึ่งว่า "พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณอาชญา พุทธศักราช ๒๔๗๗ (ฉะบับที่ ๓)" ให้แก้ตรงคำว่า "(ฉะบับที่ ๓)" เป็น "(ฉะบับที่ ๒)"

บรรณานุกรม[แก้ไข]

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก