ปทานุกรมกรมตำรา กระทรวงธรรมการ/ฮ
ฮ พยัญชนะตัวที่สี่สิบสี่ คือ ตัวที่สุดของพยัญชนะไทย, เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นตัวที่สิบเอ็ดของวรรคที่หก อ่านว่า 'ฮอ', เป็นได้แต่พยัญชนะต้น อ่านออกเสียงเป็น 'กัณฐชะ' เสียงเกิดแต่คอ.
ฮด ก. รด, รดน้ำให้, ตั้งให้.
ฮวง จ. น. ลม.
ฮวน ข. น. คนที่ไม่ใช่จีน.
ฮ้วน จ. ก. รบกัน.
ฮวย จ. น. ดอกไม้.
ฮ่อ น. จีนพวกหนึ่ง เป็นคนป่า อยู่ทางเหนือของประเทศสยาม.
ฮ้อ จ. ว. ดี.
ฮอด ก. รอด, พ้น, ถึง.
ฮะ! อ. เสียงเตือนให้ลงมือพร้อมกัน. ฮะไฮ้, –ฮ้าย! อ. เป็นคำออกเสียงแสดงความเยาะเย้ย.
ฮัก ๆ ว. อาการหอบถี่ ๆ เรียกว่า หอบฮัก ๆ.
ฮั่น อ. น. เรียกคนพวกหนึ่งที่ท่องเที่ยวอยู่ตอนกลางของทวีปอาเซียซึ่งถือกันว่าดุร้าย.
ฮา! อ. เสียงหัวเราะแห่งคนมาก ๆ เมื่อเห็นขบขันหรือแสดงความยินดี; เป็นเสียงบอกให้รู้ตัว ดังใช้ในโคลงว่า พ่อฮา, พี่ฮา เป็นต้น. ฮาป่า น. การแกล้งหัวเราะในที่ไม่ควรหัวเราะแห่งคนหมู่มากเพื่อเยาะเย้ย.
ฮ้า ว. เสียงร้องห้าม. ฮ้าไฮ้! อ. เสียงลูกคู่ร้องรับ.
ฮินดู น. พวกอริยกะในทิศเหนือของประเทศอินเดียผู้นับถือลัทธิพราหมณ์; แขกอินเดีย ดู อินเดีย ด้วย.
ฮึ! อ. เสียงแสดงความไม่พอใจหรือแปลกใจ.
ฮึก ว. คึก, คะนอง. ฮึกหาญ ว. กล้าด้วยความคะนอง. ฮึกห้าว ว. คะนองอย่างเกรี้ยวกราด, คะนองอย่างดุร้าย. ฮึกโหม ก. ระดมเข้าไปด้วยความคะนอง. ฮึกฮัก ว. อาการไม่พอใจ, อาการขัดใจ.
ฮึดฮัด ว. โกรธงุ่นง่าน. อ. เสียงแสดงความอึดอัดใจ.
ฮึม! อ. เสียงเช่นเสียงฟ้าร้อง.
ฮือ ก. ลุกลาม. อ. เสียงเช่นเสียงร้องคราง.
ฮื่อ! อ. เสียงเช่นเสียงสุนัขคำราม.
ฮื่อแซ จ. น. ชื่อของกินของจีนอย่างหนึ่ง คือ ยำปลาดิบ ๆ ด้วยน้ำส้มและผัก.
ฮืดฮาด! อ. เสียงเช่นเสียงถอนหายใจใหญ่ยาว ๆ.
ฮุบ ก. งับเหยื่อ, คาบเหยื่อ (สำหรับปลาหรือจระเข้).
ฮู้ ก. รู้
ฮูก น. นกชะนิดหนึ่ง พวกนกเค้าแมว ซึ่งหากินกลางคืน.
ฮูม! อ. เสียงเช่นเสียงฟ้าร้องหรือเสียงช้างร้อง.
เฮ! อ. เสียงคนหมู่มากซึ่งออกเสียงอื้ออึงไปเป็นหมู่กัน. เฮฮา! อ. เสียงแสดงความสนุกสนานด้วยกันมาก ๆ. เฮโล! อ. เสียงเช่นเสียงร้องเมื่อลากหรือฉุดของหนัก.
เฮกโตกรัม น. ชื่อมาตราชั่งตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับร้อยกรัม อักษรย่อ ฮก.
เฮกโตเมตร น. ชื่อมาตราวัดตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับร้อยเมตร อักษรย่อว่า ฮม.
เฮกโตลิตร น. ชื่อมาตราตวงตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับร้อยลิตร อักษรย่อว่า ฮล.
เฮย อ. เป็นเสียงบอกให้รู้ตัว มักใช้ในคำโคลง อย่างเดียวกับ แฮ แทนคำ เฮ้อ หรือ แฮ้.
เฮ้ย! อ. เป็นเสียงเรียกให้รู้ตัว (หยาบ).
เฮ้ว! อ. เสียงแสดงความเย้ยเยาะ.
เฮอ! อ. เสียงถอนใจใหญ่.
เฮือก ว. อาการกะเทือน. อ. เสียงเช่นเสียงของใหญ่ ๆ ทรุดหรือไหวตัว.
เฮือน น. เรือน.
แฮ! อ. ดู เฮย.
แฮ่! อ. เสียงเช่นเสียงสุนัขคำราม.
แฮม (อ. Ham) ขาหมูที่ใส่เกลือแล้วอบให้สุก.
โฮ! อ. เสียงเช่นเสียงร้องไห้ดัง.
โฮก อ. กิริยาที่สัตว์ร้าย เช่น สุนัข, เสือ ทำเสียงคำรามและกระโจนมาเพื่อทำร้าย. อ. เสียง เช่น เสียงสุนัขเห่ากระโชก, เสียงซดอาหารที่เป็นน้ำดัง ๆ.โฮกฮือ น. ชื่อแกงชะนิดหนึ่ง มีรสเปรี้ยว ๆ เค็ม ๆ. โฮกฮาก ว. อาการพูดกะชากเสียงหรือพูดกะแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง.
ไฮ! อ. เสียงแสดงห้ามปรามหรือขัดขวาง.
