พระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510/กฎกระทรวง 8

จาก วิกิซอร์ซ

กฎกระทรวง ฉบับที่ 8 (พ.ศ.2542) ออกตามความในพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510[แก้ไข]

[1]

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 5 และมาตรา 8 (5) แห่งพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติภาษีป้าย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2534 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ 1[แก้ไข]

ให้ยกเลิกกฎกระทรวง ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2535) ออกตามความในพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510

ข้อ 2[แก้ไข]

ป้ายตามมาตรา 8 (5) แห่งพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติภาษีป้าย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2534 ต้องเป็นป้ายที่มีพื้นที่ไม่เกินสามตารางเมตร


ให้ไว้ ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2542
ชำนิ ศักดิเศรษฐ์
รัฐมนตรีช่วยว่าการฯ รักษาราชการแทน
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย

หมายเหตุ[แก้ไข]

  เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ เนื่องจากการกำหนดพื้นที่ของป้ายตามมาตรา 8 (5) แห่งพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510 ที่กำหนดโดยกฎกระทรวง ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2535) ออกตามความในพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510 ที่ให้เจ้าของป้ายไม่ต้องเสียภาษีสำหรับป้ายที่มีขนาดของพื้นที่ไม่เกินหนึ่งตารางเมตร ไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ในปัจจุบันและเป็นภาระภาษีเกินสมควรแก่ผู้ประกอบการในการดำเนินธุรกิจ สมควรปรับปรุงโดยกำหนดขนาดพื้นที่ของป้ายตามมาตรา 8 (5) แห่งพระราชบัญญัติภาษีป้าย พ.ศ. 2510 ให้เหมาะสมยิ่งขึ้น จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

เชิงอรรถ[แก้ไข]

  1. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116/ตอนที่ 41 ก/หน้า 8/21 พฤษภาคม 2542