ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/133

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
121
ลักษณภาษีเรือ

จัดการเสียไหม่ให้สมควร ท่านเสนาบดีปฤกษาพร้อมกันเหนว่า ให้ยกเรือเร่เรือจรเสียนั้น คงไว้แต่เรือประจำฃายฃองเหมือนกับโรงร้าน แลเรือบันทุกอิฐบันทุกทรายบันทุกกระเบื้องซึ่งไม่ได้เสียภาษี แลเรือบันทุกเครื่องคชาเดิมไปเที่ยวฃายในจังหวัดกรุงเทพแลหัวเมือง ฤๅเรือนโรงร้านตึกแพที่ให้เช่าแลที่ไว้สินค้าต่าง ๆ แลโรงคนชั่วซึ่งเปนสินค้าอย่างหนึ่ง แลที่ตั้งบ่อนเล่นเบี้ยเขียนหวยนั้น ควรให้เสียภาษีตามพิกัด ตีพิมพ์ประกาศให้ผู้สำเร็จราชการเมืองกรมการกำนันนายอำเภอแจกให้ราษฎรในกรุงนอกกรุงให้รู้ทั่วกันว่า กำหนดพิกัดให้เรียกภาษีดังนี้ เรือบันทุกอิฐ เรือบันทุกทราย บันทุกกระเบื้อง ซึ่งไม่ได้เสียภาษี และเรือบันทุกเครื่องคชาเดิมไปเที่ยวฃายในจังหวัดกรุงเทพและแขวงหัวเมือง ให้เรียกภาษีเรือสอกละสลึง วาละบาท แลเรือหัวเมืองบันทุกสินค้าต่าง ๆ เข้ามาขายในจังหวัดกรุงเทพและแขวงหัวเมืองอื่น ๆ แลเรือที่กรุงเทพบันทุกสินค้าต่าง ๆ ประจำขายของอยู่ที่แขวงเมืองใดตั้งแต่ ๒ เดือนขึ้นไป ให้เรียกภาษีเรือศอกละเฟื้องวาละสลึง ถ้าประจำฃายสินค้าอยู่ที่แขวงเมืองใดเมืองหนึ่ง