ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/153

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
141
ลักษณตระลาการศาลรับสั่ง

ความผู้ร้ายที่ค้างชำระอยู่ และเจ้าพนักงานกรมมหาดไทย กรมพระกระลาโหม กรมท่า ทำสารบบความผู้ร้ายซึ่งหัวเมืองบอกส่งเข้ามาณกรุงเทพ๚ เก่าใหม่มากน้อยเท่าใด มายื่นต่อท่านตระลาการศาลรับสั่งให้สิ้นเชิง และให้ตระลาการศาลรับสั่งพร้อมกันตรวจสารบบความที่ยื่นกับเรื่องราวของราษฎรที่เปนความนครบาลจะร้องใหม่ต่อไปนั้น ถ้าความโจรผู้ร้ายปล้นสดมแลความผู้ร้ายฆ่าฟันกันตายเปนความใหญ่ ๆ ก็ให้ตระลาการศาลรับสั่งรับไว้ชำระ ถ้าเปนความผู้ร้ายย่องเบาลักล้วงทรัพย์สิ่งของเล็กน้อย ตระลาการศาลรับสั่งเหนควรจะให้ตระลาการในกรมพระนครบาลคนหนึ่งคนใดชำระอยู่คงกรม ก็ให้ส่งไปชำระให้แล้วโดยเรว ฯะ

ข้อให้ผู้ซึ่งเปนใหญในศาลรับสั่งพร้อมกับตระลาการพิเคราะห์ตรวจดูรูบความฉกรรจไม่ฉกรรจควรจะให้ตระลาการแยกกันชำระถามนายหนึ่งฤๅจะรวมกัน ๒ นาย ๓ นาย สุดแต่ผู้ซึ่งเปนใหญ่จะบังคับ ฯะ

ข้อถ้าถามอ้ายผู้ร้ายเพื่อนอ้ายผู้ร้ายได้ความแล้ว ให้เอาคำให้การมาเสนอต่อผู้ใหญ่ในศาลรับสั่งก่อน แล้วให้ผู้ใหญ่ประชุมตระลาการให้พร้อมกันตรวจคำให้การ ถ้าเหนพิรุธควรจะทำตามจารีตนครบาลประการด ก็ให้ผู้ใหญ่สั่งไปตามการ ถ้าเหนไม่พร้อมกัน ก็ให้โหวตจับลาก