ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/158

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
146
เล่ม ๑
ลักษณจับผู้ร้าย

ตระลาการศาลรับสั่ง ชำระความนครบาลเก่าใหม่ให้แล้วโดยเรว แลให้ยกตระลาการศาลกรมพระนครบาลแลนายพธำมรงผู้คุมมารับราชการอยู่ในตระลาการศาลรับสั่ง ถ้าเกิดโจรผู้ร้ายขึ้นแห่งใดตำบลใด อ้ายผู้ร้ายหลบหนีไม่ได้ตัวมาชำระ ตระลาการศาลรับสั่งจะทำหมายประกาศให้ทราบทั่วกันว่า อ้ายผู้ร้ายชื่อนั้นทำร้ายที่ตำบลนั้นหลบหนีไป ถ้าผู้ใดสืบได้ความ ฤๅนำจับตัวผู้ร้ายได้ของกลาง ฤๅได้แต่ของกลางที่ผู้ใดผู้หนึ่ง จะให้เงินสินบลคนหนึ่งเท่านั้นตามสมควรแก่รูบความมากแลน้อย ประการหนึ่ง ให้พระราชาคะณะถานานุกรมพระนครูเจ้าอธิการเจ้าบ้านเจ้าตึกเจ้าเรือนเจ้าโรงเจ้าร้านตลาดเจ้าเรือเจ้าแพเอาใจใสรวังระไวในเขตรของตนให้เสมอจงทุกวัน อย่าให้มีคนจรมาสำนักนิ์อาไศรยตั้งแต่วันหนึ่งคืนหนึ่งขึ้นไปเปนอันขาด ถ้ามีคนร้ายแปลกปลอมมาอาไศรยอยู่ในอารามเจ้าบ้านเจ้าตึกเจ้าเรือนเจ้าโรงเจ้าร้านตลาดเจ้าเรือเจ้าแพ ให้ขับไล่ไปเสีย ถ้ามิไป ให้มาแจ้งตอตระลาการศาลรับสั่ง ถ้ามามิทัน ให้ไปแจ้งแก่อำเภอกำนัน ให้อำเภอกำนันกับเจ้าที่เจ้าถิ่นไปช่วยจับเอาตัวส่งให้ตระลาการศาลรับสั่ง ถ้าเปนหัวเมือง ให้อำเภอกำนันเอาไปส่งต่อผู้รักษาเมืองกรมการ ถ้าอำเภอกำนันไม่ไปจับอ้ายคนร้าย ฤๅพระชารา