หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/181

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
เล่ม ๑
169
ลักษณปรีวีเคาซิลลอร์ฤๅองค์มนตรีปฤกษาราชการ

ในพระองค์นั้นมียศวิเสศ แลต้องเดินน่าข้าราชการซึ่งมีตำแหน่งศักดินาเสมอกันซึ่งมิได้อยู่ในตำแหน่งที่ปฤกษาในพระองค์

ผู้ที่ได้รับตำแหน่งที่ปฤกษาในพระองค์ แม้จะได้สัญญาบัตรแล้ว ถ้ายังไม่ได้ถือน้ำพระพิพัฒน์ถวายสัตยานุสัตยตามข้อสาบาลสำรับที่ปฤกษาในพระองค์ก่อน ก็ยังนับว่าเปนที่ปฤกษาไม่ได้ ต่อได้ถือน้ำพระพิพัฒน์ทำสัตยานุสัตยสาบาลตัวถวายในพระบาทสมเดจพระเจ้าแผ่นดินแล้ว จึงนับว่าผู้นั้นเปนที่ปฤกษาได้

ให้เคลิกออฟเคาน์ซิลลอร์ มีบาญชีจดหมายรายชื่อจำนวรที่ปฤกษาราชการในพระองค์ ถ้าที่ปฤกษาผู้ใดจะมีที่ไปสักเจ็ดวัน ฤากึ่งเดือน ฤาเดือนหนึ่งก็ดี ต้องบอกเคลิกออฟเคาน์ซิลก่อนจึงไปได้ ถ้าจะไปเกินกำหนดเดือนหนึ่งต้องทูลลา เมื่อเวลากลับมาก็ต้องบอกเคลิกออฟเคาน์ซิลให้รู้ด้วย ถ้าที่ปฤกษาผู้ใดผู้หนึ่งลอบหนีไปไม่ลา ฤาลาไปเกินกำหนดที่ตัวได้บอกไว้ เมื่อมีราชการจะเชิญมาปฤกษาไม่ได้ตัว ที่ปฤกษานั้นมีความผิดควรจะต้องถอดเสียจากที่ ฤาจะต้องรับโทษประการใด สุดแล้วแต่พระบาทสมเดจพระเจ้าอยู่หัวจะทรงตัดสินโทษ