ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/210

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
198
เล่ม ๑
ลักษณห้ามมิให้เด็กเล่นการพนัน

เล่นการพนันใหญ่ ๆ คือ ไพ่ต่าง ๆ ๑ ดวด ๑ ถั่ว ๑ โป ๑ จนเด็กยับเยีนหนี้เปนทาษแลภาบิดามารดาเปนหนี้เปนทาษเข้าด้วยก็มีเปนอันมาก เพราะเด็กฝึกใจมาตั้งแต่เล็กจนคุ้มใหญ่ จะฝึกหัดดัดแปลงเมื่อโตก็ดัดเปนอันยาก จึงโปรดเกล้าฯ ว่า ตั้งแต่นี้สืบไปภายน่าให้บิดามารดาญาติฤๅนายเงินของเด็กห้ามปรามเด็กอย่าให้ประพฤติการเล่นอย่างที่ว่ามาแล้ว ให้เอาใจใส่ฝึกสอนเด็กให้รู้จักธรรมเนียมที่ดื คือ ให้เรียนหนังสือ ให้เรียนเลข การศิลปสาตร วิชาช่างต่าง ๆ แลการวิชาค้าขายทำมาหากินตามนิไสของเด็กที่จะชอบฝึกหัดสิ่งใด ให้ได้วิชาสำหรับตัวเด็กไว้อย่างหนึ่ง จะได้เปนที่พึ่งของเด็กต่อไปภายน่า อย่าให้ผู้ใหญ่ทอดธุระให้เด็กเล่นในการที่ไม่เปนประโยชน์เหมือนอย่างแต่ก่อนเปนอันขาด ให้คอยเอาใจใส่ระวังคอยเกียดกันข่มขู่อย่าให้เด็กเล่นจงได้ อนึ่ง ให้กองกระเวรซ้ายกองกระเวรขวาแลนายอำเภอนายกำนันทั้งปวงเป่าร้องราษฎรให้รู้ทั่วกันก่อนทุกบ้านทุกเรือนว่า กำหนดจะให้ลงมือจับตั้งแต่ณวันอังคาร เดือนสิบเบ็ด ขึ้นสามค่ำ ปีจอฉอศกไป ให้ทหารให้โปลิศนายแขวงนายอำเภอนายกำนันทั้งปวงประพฤติให้ต้องตามพระราชบัญญัติหมายประกาศนี้จงทุกประการ อนึ่ง ห้ามมิให้ทหารโปลิศแลนายแขวงนายอำเภอนายกำนัน