ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/27

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
15
ลักษณตรวจคลอง

มาตราห้ามมิให้ลูกค้าแพไม้ต่าง ๆ จอดซ้อนกันสองชั้นสามชั้นในลำคลองแห่งหนึ่งแห่งใด ให้จอดได้แต่ริมตลิ่งคลองออกมา ๓ วาชั้นเดียว แต่ที่ลำคลองกว้างตั้งแต่ ๑๐ วาขึ้นไป เพราะจะให้มีทางเรือไปมามิให้แพกีดทางเรือได้ ถ้าแลผู้ใดขืนจอดแพกีดทางเรือเดินให้ผิดธรรมเนียมที่กำหนดไว้ซึ่งให้เรือไปมาได้ความขัดขวางเดือดร้อน จะปรับเอาทาแก่ผู้เจ้าของแพแลบังคับให้ถอยแพไปจากที่นั้นตามกำหนดของนายคลอง อนึ่ง ลำคลองเล็ก ๆ นั้นก็มีหลายคลอง กว้างตั้งแต่ ๒ วาขึ้นไปจนถึง ๔ วา ๕ วา ห้ามมิให้เรือกำลังกว้างปากตั้งแต่ ๖ ศอก ๘ ศอก ๑๐ ศอก เข้าไปจอดประจำท่าในคลองเหล่านั้น เพราะจะกีดทางเรือไปมา ถ้าจะเข้าไปจอดด้วยมีกิจธุระสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก็ยอมให้พักอยู่ในลำคลองได้เพียงคราวน้ำขึ้นคราวหนึ่งสองคราว ถ้าผู้ใดมิได้รักษาธรรมเนียม ทำให้ชาวเรือผู้อื่นได้ความขัดขวางเดือดร้อนเพราะเรือของตัวกำลังกว้าง ปิดทางเรือคนอื่นเดินไม่ได้ อนึ่ง คลองเล็ก ๆ เหมือนเช่นคลองตลาด คลองหลอด แลคลองอื่น ๆ ที่ผ่านทลุเข้าไปในกำแพงพระนครแลใกล้เคียงกำแพง ก็มีอยู่หลายแห่ง ห้ามมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดที่ตั้งบ้านเรืออยู่ทั้งสองฝั่งนั้นทำเวจแลถ่ายอุจาระลงไปในลำคลองนั้น เททิ้งสิ่งของอันโสโครก คือ เนื้อสัตวใหญ่ต่าง ๆ แลแมวสุนักข์สุกรตาย เปนอันขาดทีเดียว เพราะ