ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
21
ลักษณตรวจคลอง

ฤๅปล่อยให้ต้นลำพูต้นอ้อต้นพงงอกขึ้นยื่นลงไปในลำคลองเปนอันขาดที่เดียว เพราะของเหล่านั้นจะชักให้คลองตื้นแคบเข้าทุกปี ผู้ตรวจคลองต้องบังคับให้เจ้าของที่บ้านที่สวนที่นาแผ้วถางรื้อขึ้นเสียจากในลำคลองให้เรียบร้อย ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดมิทำตามบังคับของนายคลอง ๆ จะเอาคนโทษซึ่งจะได้มาแต่ข้อ ๖ นั้นมาแผ้วถางขุดรื้อเสียให้เรียบร้อย แล้วจะคิดเอาเงินค่าจ้างแก่เจ้าของที่บ้านที่สวนที่นาตามสมควรยกไว้เปนเงินแผ่นดิน อนึ่ง คลองใหม่ที่ทลุตลอดออกไปหัวเมืองนั้น ๆ เหมือนเช่นคลองเจดีย์บูชา คลองมหาสวัส คลองภาษีเจริญ คลองดำเนินสดวก คลองพวกประชาชื่น คลองแสนแสบ คลองบอน คลองสุนักข์หอน เหล่านี้ ต้องให้มีถนนริมคลองฝั่งหนึ่งกว้าง ๘ ศอกให้ตลอดลำคลอง เพราะจะให้เปนที่อาไศรยของชาวเรือใหญ่น้อยทั้งปวงลากเรือไปมาโดยสดวกด้วยทางไกล ควรจะปลูกต้นไม้ใหญ่ ๆ ริมถนนทางตลิ่งคลองขึ้นไป ๘ ศอกให้ตลอด ถ้าผู้ใดมิทำตามธรรมเนียมข้อบังคับ จะเอาตัวเปนโทษ

มาตราว่า คลองใหม่เก่าใหญ่น้อยทั้งปวงซึ่งห่างกรุงเทพฯ ออกไป ที่ยังไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดจะจับจองเปนเจ้าของทำบ้านทำสวนทำนา จะได้รักษาแผ้วถางที่ริมคลองนั้นให้เรียบร้อย ก็ยังมีอยู่เปนอันมาก ที่คลองเหล่านั้นก็พังตื้นรกเรี้ยวชำรุดซุดโซมไปเปนอันมาก นายคลองก็ต้องมี