ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/35

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
23
ลักษณตรวจคลอง

ขึ้นไปเปนอันขาดทีเดียว ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดมิฟัง ขืนทำให้ผิดธรรมเนียมที่ประกาศไว้ จะเอาตัวเปนโทษ ประการหนึ่ง นายคลองแลผู้ตรวจตรารักษาคลองต้องมีตรา แลเครื่องแต่งตัว แลเครื่องสาตราวุธ แลเรือธงสำหรับตัวให้เปนที่สังเกตุของอาณาประชาราษฎรจะได้รู้ว่าเปนผู้ตรวจตรารักษาคลอง แลนายคลองต้องรักษาคลองโดยยุติธรรม ถ้าแลนายคลองผู้ตรวจตรารักษาคลองกระทำความข่มขี่ข่มเหงประชาราษฎรนอกธรรมเนียม ๑๐ ข้อนี้ไป ให้ราษฎรได้ความขัดขวางเดือดร้อนแต่ข้อหนึ่งข้อใด จะเอาตัวนายคลองเปนโทษ ธรรมเนียม ๑๐ มาตรานี้ก็ยังไม่ถ้วนถี่ดีทีเดียว ถ้าตั้งธรรมเนียมนี้ลงแล้ว ๖ เดือน ฤๅปีหนึ่ง ๒ ปี เหนว่าข้อความสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ควรจะยกเสียฤๅเติมลง จะต้องยอมให้ยกให้เติมตามสมควร แลยังมีความไขข้อออกจากธรรมเนียมนี้อีก ๑๐ ข้อ เปนกฎหมายสำหรับให้นายคลองชำระตัดสินความของราษฎรซึ่งวิวาทกันในลำคลองแลริมตลิ่งคลองขึ้นไปเส้น ๑ ๒ เส้น ๓ เส้นตามสมควร ตั้งแต่วันออกหมายประกาศทำธรรมเนียมคลองนี้ไปสองเดือน ถ้าแลผู้ใดไม่ระวัง ทำให้ผิดธรรมเนียมคลองใน ๑๐ มาตรานี้แต่ข้อหนึ่งข้อใด นายคลองแลผู้ตรวจตรารักษาคลองพบปะจับได้ จะปรับเอาตามพิกัตที่ตัดสินไว้ ๑๐ ข้อดังนี้ ๚ะ

ประกาศมาณวันพฤหัศบดี เดือน ๑๐ ขึ้น ๑๔ ค่ำ