ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/39

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
27
ลักษณทำสารกรมธรรม

พี่น้องพวกพ้องลงชื่อแทนต่อน่าอำเภอกำนันจงทุกราย แล้วให้อำเภอกำนันประทับตราประจำศก ประจำชื่อ แลเรือนเงินเปนสำคัญ แล้วให้คืนหนังสือซึ่งได้ประทับตราให้นายเงินไป ถึงมาทว่าผู้เขียนหลบหนีตาย ก็จะได้เอาอำเภอกำนันเปนพยานอีกชั้นหนึ่ง ให้เอาอำเภอกำนันเรียกเอาเงินค่าประทับตราที่ได้เปนพยานแก่ตัวทาษชั่งละสลึง ถึงต่ำกว่าชั่งลงมา ก็ให้เรียกสลึงหนึ่ง ถ้าเงินมากหลายชั่ง ก็ให้เรียกเอาค่าประทับตราแต่ชั่งละสลึงตามจำนวนเงินมาก ถ้าอำเภอกำนันประทับตราไปแล้ว ให้อำเภอกำนันลงบาญชีเปนฉบบ วันเดือนปีขึ้นแรม แลชื่อนายเงิน ชื่อทาษ เก็บไว้เปนคู่มือต่อไป ถ้าอำเภอกำนันตาย ฤๅจะเปลี่ยนอำเภอกำนันใหม่ จะได้รับฉบบบาญชีนั้นเปนพยานความ ถ้านายอำเภอจะช่วยทาษ ก็ให้ภาไปพร้อมกันที่บ้านอำเภอกำนันที่อื่นให้ซักถาม ถ้ารับถูกต้องกันแล้ว ก็ให้อำเภอกำนันที่มิได้เปนเจ้าทาษนั้น จดหมายประทับตราให้เปนสำคัญ ถ้าทาษแลผู้ขายจะขึ้นเงินค่าตัวต่อนายเงิน ก็ให้หาผู้เขียนมาสักหลังสารกรมธรรมด้วยหมึกน้ำดำรวมเงินสิบตำลึงขึ้นไป แลสารกรมธรรม หนังสือประกัน หนังสือรับตัว หนังสือรับเรือนนายประกันทาษเดิมที่เขียนด้วยดินสอนายเงินเก็บรักษาไว้นั้น ให้เปลี่ยนเขียนด้วยหมึกน้ำดำ