ฟิศไว้ด้วยฉบับหนึ่งว่า เดือนนั้นวันนั้นกำหนดจะเปลี่ยนภาษีสิ่งนั้น ถ้าผู้ที่จะรับทำภาษีรู้แล้ว ก็ให้มาตามกำหนด
ข้อ๔การซึ่งจีนไทยผู้ใดจะยื่นเรื่องราวประมูลเงินภาษีสิ่งใดก็ดี ฤๅฟ้องขาดเงินภาษีก็ดี ให้ครบงวดครบปีก่อน จึ่งมายื่นต่อเจ้าพนักงานบาญชีกลางในออฟฟิศ ห้ามมิให้ไปยื่นเรื่องราวกันที่อื่นนอกจากที่ประชุมในออฟฟิศ เจ้าพนักงานรับเรื่องราวจากมือจีนแล้ว ให้นำมาถวายสมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา กรมพระบำราบปรปักษ ในเวลานั้น
ข้อ๕นายประกันของจีนผู้ที่จะทำภาษี ให้เจ้าพนักงานเลือกดูเหนว่าผู้นั้นภอสมควรจะรับประกันเงินหลวงเท่านั้นได้ แล้วก็ให้ยอมรับให้ประกันโดยี อย่าให้ทำอุบายแกล้งเลือกนายประกันเพราะจะหาผลประโยชน์ให้ได้ความลำบากแก่ตัวเจ้าภาษีเ⟨ห⟩มือนเช่นเปนมาแต่ก่อน แลผู้ซึ่งจะรับเปนประกันนั้น ถ้าเจ้าพนักงานเหนว่า ไม่สมควรจะเลือกเสีย ไม่ยอมให้เปนประกัน ก็ให้เจ้าพนักงานนำความมาทูลสมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา กรมพระบำราบปรปักษ ให้ทรงทราบก่อน จะได้ทรงปฤกษาเจ้าพนักงานแลเจ้าภาษีที่มีชื่อทั้งปวง ถ้าเหนว่า นายประกันที่เลือกเสียนั้นไม่สมควร ก็จะได้ให้หาประกันเปลี่ยนใหม่ให้สมควรแก่เงินหลวง
ข้อ๖เมื่อถึงวันกำหนดประชุมว่าภาษีกัน เจ้าพนักงานบาญชีกลางรับเรื่องราวของผู้ที่มายื่นทุก ๆ ราย
