หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๕
|
ต่าง ๆ คือ | ||||||
| ข้อ๑จำเลยผิดดังฟ้องฤๅไม่ | ||||||
| ข้อ๒จำเลยทำผิดโดยเหตุดังที่หาฤๅที่แก้นั้นฤๅไม่ | ||||||
| ข้อ๓จำเลยทำผิดโดยเหตุดังที่แก้แล้ว มีบทกฎหมายยกเว้นฤๅไม่ ถ้าชี้ขาดว่าจำเลยไม่ผิด ก็ให้สั่งปล่อย ถ้าชี้ขาดว่าผิดโดยเหตุอย่างใด ก็ให้วางบทกฎหมายตามเหตุนั้น ให้มีกำหนดโทษด้วย | น่า | ๑๙๔๕ | ||||
| มาตรา๒๓ให้ตัดสินโดยที่เห็นมากกว่า | น่า | ๑๙๔๗ | ||||
| หมวดที่ ๕ ว่าด้วยลักษณอุทธรณ์ | ||||||
| มาตรา๒๔คู่ความอุทธรณ์ได้ใน ๑๕ วัน | น่า | ๑๙๔๙ | ||||
| มาตรา๒๕คำฟ้องอุทธรณ์ต้องให้เก็บใจความตามเหตุความจริงและตามบทกฎหมาย อย่าให้เรียกผู้พิพากษามาเปนจำเลย | น่า | ๑๙๔๙ | ||||
| มาตรา๒๖ถ้าผู้อุทธรณ์ติดตรางอยู่ จะยื่นฟ้อง ให้ผู้คุมไปยื่นต่อศาลก็ได้ | น่า | ๑๙๕๐ | ||||
| มาตรา๒๗ให้ศาลอันต้องอุทธรณ์ยื่นสำนวนแลคะำฟ้องต่อศาลอุทธรณ์ใน ๕ วัน | น่า | ๑๙๕๐ | ||||
