หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
1954
เล่ม ๖
ลักษณพิจารณาความอาญามีโทษหลวง
มาตรา๓๖คำตัดสินความมีโทษทั้งปวงย่อมเปนที่สุด และจะได้กระทำตามคำตัดสินนั้น คือ
ข้อ๑เมื่อศาลชั้นแรกได้ตัดสินแล้ว ไม่มีฟ้องอุทธรณ์ภายในกำหนด หรือคู่ความทั้งสองฝ่ายลงลายมือยอมตามคำตัดสินอย่างหนึ่ง กับ
ข้อ๒เมื่อศาลอุทธรณ์ได้ตัดสินแล้ว แลไม่มีฎีกา ก็ต้องกระทำโทษตามคำตัดสินนั้น เว้นไว้แต่คำตัดสินโทษประหารชีวิตร หรือริบทรัพย์สมบัติ จึงต้องงดไว้ทำตามความที่ว่าไว้ในมาตรา ๓๙ ต่อไปนี้
มาตรา๓๗เมื่อคำตัดสินได้ถึงที่สุดแล้ว ผู้ต้องหานั้นไม่มีโทษแล้ว ก็ต้องปล่อยตัวเสียทันที แลจะกลับเอาตัวมากักขังหรือตัดสินลงโทษในคดีอันเดียวกันอีกนั้นไม่ได้
