ได้ชุมนุมปรกตินี้ในวันใดเวลาใด สภานายกจะได้แสดงในที่ชุมนุมให้รัฐมนตรีทราบทั่วกันในคราวเดียว ไม่ต้องมีหมายนัดเชิญชุมนุม ยกเสียแต่ผู้ที่มิได้อยู่ในที่ชุมนุมนั้น สภาเลขานุการจะได้รับคำสั่งสภานายกแจ้งความไปให้ทราบในครั้งแรกคราวเดียวเหมือนกัน–
–๒การชุมนุมพิเศษนั้น ถ้าจะมีเมื่อใด สภาเลขานุการจะได้รับคำสั่งสภานายกผู้รักษาพระราชบัญญัติรัฐมนตรีมีหมายนัดเชิญชุมนุมตามพระราชบัญญัติอย่างหนึ่ง
นัดกันโดยคำบอกในที่ชุมนุมอย่างหนึ่ง แต่อาการที่นัดกันอย่างนี้ ถ้ารัฐมนตรีผู้ใดมิได้อยู่ในที่ชุมนุมเวลานั้น ก็จะต้องมีหมายนัดไปอีกด้วย
ในอาการนัดชุมนุมพิเศษทั้งสองอย่างนี้ จะได้กำหนดวันเวลาแลระเบียบวาระให้ทราบโดยชัดเจน
การชุมนุมพิเศษนอกจากอาการสองอย่างนี้ ยังมีอีกอย่างหนึง คือ มีเหตุการณ์อันใดซึ่งเปนการสำคัญ ไม่ได้นัดหมายกัน รัฐมนตรีต่างมาสู่ศาลารัฐมนตรีสภา แลเต็มใจชุมนุมเปนการพิเศษ แลได้แจ้งความต่อสภานายกฤๅอุปนายกแล้ว
การชุมนุมทุกอย่างเหล่านี้ ถ้าเปนองค์ชุมนุมตามพระราชบัญญัติแล้ว ก็เปนชุมนุมได้
