หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
72
ศก ๑๑๔
ข้อ๒ถ้าคดีที่มาถึงศาลเมืองเกินอำนาจในตำแหน่งผู้พิพากษา ก็ให้ผู้พิพากษาศาลเมืองรวมเปนคณะพร้อมกันมีอำนาจที่จะพิจารณาแลพิพากษาคดีโดยกำหนดดังนี้ คือ
| ประการ | ๑ | ความแพ่งทุนทรัพย์ไม่เกิน ๕๐๐ บาท | ||
| ประการ | ๒ | ความมีโทษหลวงโดยกำหนดโทษเหล่านี้ คือ | ||
| สถาน | ๑ | จำ | ||
| สถาน | ๒ | เฆี่ยน | ||
| สถาน | ๓ | ปรับไหมไม่เกิน ๕๐๐๐ บาท |
มาตรา๑๘ศาลมณฑลมีอำนาจดังนี้ คือ
ข้อ๑บรรดาอำนาจที่มีในศาลหัวเมือง
ข้อ๒ที่จะพิจารณาพิพากษาคดีทั้งปวงได้ทุกบทกฎหมาย
ข้อ๓ที่จะพิจารณาแลพิพากษาความอุทธรณ์ศาลต่ำในมณฑลนั้น
มาตรา๑๙คำพิพากษาคดีซึ่งมีโทษถึงประหารชีวิตรอย่างหนึ่ง ถึงริบสมบัติอย่างหนึ่งนี้ เมื่อศาลได้อ่านให้คู่ความฟังแล้ว ต้องบอกส่งคำพิพากษาเข้ามายังเสนาบดีกระทรวงยุติธรรมให้ทำขึ้นกราบบังคมทูลฯ ก่อน ต่อได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตแล้ว จึงจะกระทำตามคำพิพากษาได้ แต่คำพิพากษานอกจากนั้น เมื่อศาล
