หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ศก ๑๑๕
15
| มาตรา๑๒ถ้าจำเลยไม่ให้การ ฤๅให้การปฏิเสธคำฟ้องแล้ว ก็ให้ศาลถามซักไซ้ไล่เลียงจำเลยตามคำฟ้องก่อน แล้วให้สืบพยานฝ่ายโจทย์หมดแล้ว ถ้าฝ่ายจำเลยมีพยาน ก็ให้สืบพยานฝ่ายจำเลยต่อไป | ๑๒ ถ้าจำเลยไม่รับ ให้ศาลซักไซ้จำเลยแลพยานทั้งสองฝ่าย |
| มาตรา๑๓ศาลต้องยอมให้จำเลยมีโอกาศให้การแก้ตามคำฟ้องได้โดยเต็มทุกประการ แลให้จำเลยซักถามพยานคนใดคนหนึ่งซึ่งต้องอ้างมาให้การยืนยันเอาจำเลยได้ทุกคน | ๑๓ จำเลยให้การแก้ได้เต็มที่แลซักถามพยานได้ |
| มาตรา๑๔บรรดาพยานทุกคนจะต้องให้การแยกกันเรียงตัวกันไปทีละคนโดยลำดับ ให้ผู้พิพากษาวินิจฉัยดูว่า ควรจะเรียกพยานคนใดมาให้การก่อนแลหลัง สุดแต่จะเห็นสมควร | ๑๔ พยานต้องให้การเรียงตัวกันโดยลำดับตามที่ศาลจะบังคับ |
| มาตรา๑๕ข้อบังคับสำหรับการสืบพยานดังมีอยู่ในพระราชบัญญัติลักษณพยาน ลงวันที่ ๒๒ มกราคม ร,ศ, ๑๑๓ นั้น ให้เอามาใช้ในการสืบพยานในกระบวนพิจารณาความอาญาซึ่งมีโทษหลวงได้ทุกประการ | ๑๕ วิธีสืบพยาน ใช้ตามพระราชบัญญัติลักษณพยาน ร,ศ, ๑๑๓ |
| มาตรา๑๖เมื่อพยานให้การเสร็จแล้ว จำเลยจะร้องขอให้พยานบางคนออกไปอยู่เสียภาย |
