หน้า:กม ร ๕ - ๒๔๕๓.pdf/17

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ศก ๑๒๙
9
 

มาตราถ้าผู้ใดขืนใช้เรือยนตร์ เรือกลไฟ สำหรับรับส่งคนโดยสานหรือรับจ้างลากเรือในมณฑลที่กล่าวไว้ข้างต้นนี้แล้ว แต่หามีใบอนุญาตหรือประกาศนียบัตร์ไม่ก็ดี ขืนทำสิ่งใด ๆ นอกจากนี้ซึ่งเปนอันล่วงเลมิดต่อมาตรา ๓ หรือมาตรา ๔ ก็ดี ท่านว่า มันมีความ ให้ปรับเงินไม่เกินกว่า ๑๐๐ บาท

มาตราลักษณที่จะเดิรเรือยนตร์ เรือกลไฟ เพื่อรับส่งคนโดยสานหรือรับจ้างลากเรือในลำน้ำตามมณฑลที่กล่าวมาแล้วข้างต้นนี้ ให้เดิรตามลักษณที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติการเดิรเรือในน่านน้ำสยาม รัตนโกสินทร์ศก ๑๒๔ มาตรา ๖๓, ๖๔, ๖๖, ๖๙, ๖๗, ๗๔, ๗๙, ๘๐, ๘๑, ๘๓, ๘๔, ๘๕, ๘๖, ๘๗, ๙๐, ๙๑, ๙๒, ๙๔, ๙๕, ๙๕, ๗๗, ๙๘, ๙๙, แล ๑๐๐ นั้น

มาตราถ้าแลความปรากฎว่า นายเรือผู้ใดซึ่งมีประกาศนียบัตร์ตามมาตรา ๔ อยู่แล้ว ขืนประพฤติเลมิดต่อพระราชบัญญัตินี้หรือพระราชบัญญัติอื่น ๆ ซึ่งเกี่ยวด้วยเรือยนตร์หรือเรือกลไฟ นอกจากโทษซึ่งจะพึงมีแก่มันตามบทกฎหมายลักษณอื่น ๆ นั้น ท่านให้ศาลมีอำนาจที่จะสั่งให้งดประกาศนียบัตร์ของมันเสียชั่วคราวหนึ่งไม่เกิน ๖ เดือนก็ได้ หรือถ้ามันมีความผิดมาก จะถอน