หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๓๐๑
มาตรา๑๐อันว่าหนี้นั้น โดยนิตินัยว่า เป็นความเกี่ยวพันอันบุคคลคนเดียวหรือหลายคนฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า ลูกหนี้ จำต้องส่งทรัพย์สินก็ดี หรือทำการ หรือเว้นทำการใด ให้แก่บุคคลคนเดียวหรือหลายคนอีกฝ่ายหนึ่ง เรียกว่า เจ้าหนี้
อันว่า ส่งทรัพย์สิน หรือทำการ หรือไม่ทำการ โดยนัยนี้ ท่านเรียกว่า สินใช้
มาตรา๑๑หนี้นั้น ท่านว่า จะก่อให้เกิดขึ้น หรือแก้ไข หรือเลิกเสียก็ได้ด้วยความยินยอมพร้อมใจของคู่กรณีตามแต่เขาจะเห็นควร
มาตรา๑๒ความตกลงกัน หรือข้อหนึ่งข้อใดในความตกลงนั้น ซึ่งตัดทอน ยกเว้น หรือแก้ไขบทกฎหมายอันเกี่ยวแก่รัฐประศาสโนบาย หรือความปลอดภัยแห่งบุคคลหรือทรัพย์สินนั้น ท่านว่า เป็นโมฆะ คือ ตกลงกันเสียเปล่า
มาตรา๑๓ถ้าไม่มีบทกฎหมายที่จะยกมาปรับแก่คดีใด ท่านให้ยกเอาจารีตประเพณีมาปรับแก่คดีนั้น
ประมวลฯ นี้ยกเลิกแล้ว (ดูฟุตโน้ตหน้า ๒๙๗)
