ใช้ค่าปรับ หรือมิฉนั้น ให้เอาตัวมันจำคุกแทนค่าปรับ
แลการจำคุกแทนค่าปรับเช่นนี้ ท่านกำหนดเปนอัตราไว้ว่า ให้จำวันหนึ่งแทนราคาค่าปรับบาทหนึ่งเปนประมาณ แต่ห้ามมิให้จำคุกด้วยโทษฐานนี้เกินกว่าปีหนึ่งขึ้นไป
ผู้ใดนำค่าปรับมาเสียได้ครบจำนวนในเวลาต้องจำคุกแทนค่าปรับอยู่ ท่านให้ตั้งรายวันที่จำคุกมาแล้วเท่าใด ให้คิดหักลดเงินให้มันวันละบาทหนึ่ง แลปล่อยตัวมันให้พ้นไปจากเวนจำ
ผู้ใดต้องคำพิพากษาให้ปรับ ถ้าศาลเห็นเหตุอันควรสงไสยว่า มันจะหลีกเลี่ยงไม่นำค่าปรับมาส่งไซ้ ศาลจะบังคับเรียกประกันผู้นั้นก็ได้ ถ้าแลมันหาประกันให้มิได้ ศาลจะให้จับตัวมันคุมขังไว้ก็ได้
ผู้ใดกระทำความผิดอันต้องด้วยโทษปรับสฐานเดียว ถ้าแลมันเอาค่าปรับอันเปนจำนวนอย่างสูงตามที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดเช่นนั้นมาใช้ก่อนเวลาพิจาณราไซ้ ท่านให้ยกเลิกคดีนั้นเสีย
บรรดาบุคคลที่ศาลพิพากษาว่า มีความผิดอย่างเดียวกันในคดีอันเดียวกัน แม้ศาลพิพากษาให้ปรับไซ้ ศาลจะพิพากษาให้คนเหล่านั้นต้องเสียค่าปรับด้วยกันทุกคน หรือมิฉนั้น ศาลจะบังคับให้คนหนึ่งคนใดในคนเหล่านั้นเสียค่าปรับจนครบก็ได้
แต่ที่จะพิพากษาให้ปรับด้วยกันหรือปรับแทนกันเช่นนี้ ท่านให้ใช้แต่เฉภาะส่วนค่าปรับ ห้ามมิให้ใชถึงการจำคุกแทนค่าปรับ
ในกฎหมายนี้ บรรดาบทที่ท่านกำหนดโทษทั้งจำคุกแลปรับเปนสองสฐาน ให้ศาลวินิจฉัยตามเหตุการ ถ้าเห็นสมควร จะยกโทษปรับเสียให้จำเลยรับแต่โทษจำคุกสฐานเดียวก็ได้
โทษสฐานให้อยู่ภายในเขตรที่อันมีกำหนดนั้น ท่านบัญญัติไว้เปนสองอย่าง คือ
(๑)ห้ามมิให้เข้าไปในท้องที่หรือจังหวัดที่ที่กำหนดไว้ในคำพิพากษา
(๒)บังคับให้อยู่แต่ในท้องที่หรือจังหวัดที่ซึ่งเจ้าพนักงานฝ่ายธุระการจะได้กำหนดให้อยู่
ในสองอย่างนั้น ให้ศาลมีอำนาจเลือกใช้ตามสมควรแก่เหตุ
โทษสฐานให้อยู่ภายในเขตร์ที่อันมีกำหนดนั้น จะพิพากษาให้เปนโทษเพิ่มโทษสฐานอื่นก็ได้ แต่อย่ากำหนดเวลาเกินกว่าเจ็ดปีเปนอย่างหนัก จะกำหนดเท่าใด ให้ว่าไว้ในคำพิพากษาด้วย
บรรดาทรัพย์ซึ่งศาลพิพากษาให้ริบนั้น ท่านให้ส่งไว้เปนของหลวงทั้งสิ้น
