ขึ้นไปจนถึงยี่สิบปี แลให้ปรับตั้งแต่ร้อยบาทขึ้นไปจนถึงสองพันบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ผู้ใดกระทำชำเราด้วยเด็กหญิงอายุต่ำกว่าสิบสองกว่า ถึงหญิงนั้นยินยอมก็ตาม หรือมิได้ยินยอมก็ตาม ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีขึ้นไปจนถึงสิบปี แลให้ปรับตั้งแต่ห้าสิบบาทขึ้นไปจนถึงห้าร้อยบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ถ้าแลในการกระทำผิดเช่นว่ามาในมาตรานี้ เด็กหญิงที่ถูกชำเรานั้นมีบาดเจ็บอย่างสาหัส ท่านว่า มันผู้กระทำผิดนั้นต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีขึ้นไปจนถึงสิบห้าปี แลให้ปรับตั้งแต่ห้าสิบบาทขึ้นไปจนถึงพันบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ถ้าแลเด็กหญิงนั้นถึงตาย ท่านวา มันผู้กระทำผิดนั้นต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีขึ้นไปจนถึงยี่สิบปี แลให้ปรับตั้งแต่ร้อยบาทขึ้นไปจนถึงสองพันบาทด้วยอิกโสดหนึ่ง
ผู้ใดบังอาจกระทำการอนาจารแก่เด็กอายุต่ำกว่าสิบสองขวบ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่เดือนหนึ่งขึ้นไปจนถึงสามปี แลให้ปรับตั้งแต่ห้าสิบบาทขึ้นไปจนถึงห้าร้อยบาทด้วยอิกโสดหนึ่ง
ถ้าแลมันใช้อำนาจด้วยกำลังกายหรือด้วยวาจาขู่เข็ญกระทำความผิดเช่นว่ามานี้ ท่านว่า มันผู้กระทำผิดนั้นต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่สามเดือนขึ้นไปจนถึงห้าปี แลให้ปรับตั้งแต่ห้าสิบบาทขึ้นไปจนถึงพันบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ผู้ใดกระทำอนาจารแก่บุคคลอายุเกินกว่าสิบสองขวบขึ้นไป โดยมันใช้อำนาจด้วยกำลังหรือด้วยวาจาขู่เข็ญ หรือมันใช้อุบายหลอกลวงด้วยประการใดใดก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษจำคุกตั้งแต่เดือนหนึ่งขึ้นไปจนถึงสามปี แลให้ปรับตั้งแต่ห้าสิบบาทขึ้นไปจนห้าร้อยบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ความผิดอย่างใดใดที่ว่ามาในมาตรา ๒๔๓, ๒๔๔, ๒๔๕ แล ๒๔๖ นั้น ถ้าผู้กระทำเปนบิดา มารดา หรือปู่ย่าตายายก็ดี ครูบาอาจารย์ที่รับเลี้ยงผู้ถูกกระทำร้ายไว้ก็ดี เจ้าพนักงานผู้มีตำแหน่งหน้าที่ปกครองรักษาผู้ถูกกระทำร้ายก็ดี ท่านว่า รวางโทษของมันผู้กระทำผิดหนักกว่าที่บัญญัติไว้ใน ๔ มาตราที่ว่ามานั้นหนึ่งในสามส่วน
การฟ้องเอาโทษแก่ผู้กระทำผิดกฎหมายหมวดนี้นั้น ถ้าคดีเปนข้อหาว่า ใช้อำนาจด้วยกำลังหรือขู่เข็ญทำชำเราขืนใจหญิงดังว่าไว้ในตอนต้นแห่งมาตรา ๒๔๓ ก็ดี หรือว่า คดีมีข้อหาว่า ใช้อุบายหลอกลวงทำชำเราขืนใจหญิงดังว่าไว้ในตอน ๒ แห่งมาตรา ๒๔๓ นั้นก็ดี หรือว่า คดีเปนข้อหาว่า บังอาจทำอนาจารแก่บุคคลอายุเกินสิบสองขวบขึ้นไป
