ผู้ใดกระทำการบุกรุกด้วยอุบายอย่างหนึ่งอย่างใดเช่นว่าต่อไปในมาตรานี้ คือ
(๑)มันใช้กำลังทำร้ายเขาหรือขู่เข็ญว่าจะทำร้ายเขาก็ดี
(๒)มันมีสาตราวุธไปบุกรุกก็ดี
(๓)คุมพรรคพวกนับทั้งตัวมันตั้งแต่ห้าคนขึ้นไปไปบุกรุกก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษจำคุกไม่เกินกว่าสามปี แลให้ปรับไม่เกินกว่าพันบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ผู้ใดมิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย แลมันบังอาจเข้าไปในเคหะสถานของผู้อื่น หรือในรั้วเขตร์ของเคหะสถานผู้อื่น หรือเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในที่นั้น ๆ โดยไม่มีเหตุอันสมควรที่จะเข้าไปก็ดี หรือว่า เมื่อผู้มีความชอบธรรมที่จะห้ามได้ ได้ขับไล่ให้มันออกไป มันยังขืนอยู่ในที่นั้น ๆ ก็ดี ท่านว่า มันผู้กระทำผิดอย่างหนึ่งอย่างใดเช่นว่ามานี้ ต้องรวางโทษจำคุกไม่เกินกว่าหกเดือน แลให้ปรับไม่เกินกว่าร้อยบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ถ้าการกระทำผิดฐานบุกรุกเช่นว่ามาในมาตรานี้ได้กระทำในเวลาค่ำคืนก็ดี กระทำโดยอุบายใช้กำลังทำร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะทำร้ายเขาก็ดี กระทำด้วยมีสาตราวุธก็ดี หรือคุมสมัคพรรคพวกนับทั้งตัวมันตั้งแต่สามคนขึ้นไปไปบุกรุกก็ดี ท่านว่า ผู้กระทำผิดเช่นว่านี้ต้องรวางโทษจำคุกไม่เกินกว่าสามปี แลให้ปรับไม่เกินกว่าห้าร้อยบาทด้วยอีกโสดหนึ่ง
ผู้ใดมิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย แลมันบังอาจเข้าไปในสถานที่สำหรับใช้ในราชการหรือไปซ่อนตัวอยู่ในที่นั้นโดยไม่มีเหตุอันสมควรที่จะเข้าไปก็ดี หรือเมื่อเจ้าพนักงานขับไล่ให้มันออกไป มันยังขืนอยู่ในที่นั้นก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษฐานบุกรุกเคหะสถาน
การฟ้องเอาโทษแก่ผู้กระทำผิดกฎหมายที่ท่านบัญญัติไว้ในมาตรา ๓๒๗, ๓๒๘ แล ๓๒๙ นั้น ท่านให้ถือว่า ต่อผู้ที่ได้รับความเสียหายมาร้องทุกข์ จึงให้เจ้าพนักงานเอาคดีขึ้นว่ากล่าว
ความผิดที่เปนลหุโทษนั้น คือ บรรดาการกระทำผิดที่ท่านบัญญัติไว้ตั้งแต่มาตรา ๓๓๔ จน ๓๔๐ แห่งกฎหมายนี้ แลท่านกำหนดอาญาสำหรับความผิดฐานลหุโทษไว้ต่างกันเปน ๔ ชั้นดังนี้ คือ
ชั้น๑ท่านว่า ต้องรวางโทษปรับไม่เกินกว่าสิบสองบาท
