ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กิจจานุกิจ - ขำ บุนนาค - ๒๔๑๐.pdf/22

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๐

สิบสองเดือนเปนปี ตามพระจันทร์ขึ้นแลแรมคราวหนึ่งร่ำไป ก็เดือนมหะหร่ำที่เล่นเจ้าเซน ก็ต้องเลื่อนไปอยู่ระดูฝนบ้าง ระดูหนาวบ้าง ระดูร้อนบ้าง ไม่ยืนอยู่ได้ตามระดู เพราะไม่ได้ทศมาศ ฯ
๏ ถามว่า ลางปีมีอธิกะวารบ้าง เปนเหตุอย่างไร แก้ว่าเติมอธิกะวารนั้น เพราะ ๑๒ เดือนแล ๑๓ เดือน เปนจำนวนปีหนึ่งนั้นไม่ขาดตัว มีเสศโมงเสศนาทีเหลืออยู่ ครั้นล่วงไป ๕ ปี ฤๅ ๖ ปี เสศนั้นครบวันครบคืน จึ่งต้องเติมเฃ้าอีกวันหนึ่ง เรียกว่าอธิกะวาร ฃ้างจีนก็ถือคล้ายกับไทย ก็ต้องเติมอธิกะวาร ฃ้างจีนก็ถือคล้ายกับไทย ก็ต้องเติมอธิกะมาศ อธิกะวารเหมือนกัน แต่เฃาเติมที่ราษีฃาดที่ใด ก็เติมเฃ้าที่นั้น ไม่มีกำหนดเหมือนไทย ฯ ถามว่า ทำไมเฃาไม่เติมที่ระดูฝน เหมือนกันกับไทยเล่า ฯ แก้ว่าการที่เติม อธิกะมาศนั้น