ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:คหก ขุนหลวงฯ - ๒๔๕๙.pdf/51

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๓๑

กษัตรแต่ก่อนทำสืบกันมาเปนอย่างนี้ แล้วจึ่งมีคนเฝ้ารักษาอยู่ได้ครบเจ็ดวันแล้วจึ่งไป แต่พระศรีศิลป์นี้ไม่ตาย ด้วยมหาดเล็กที่พระศรีศิลป์รักนั้นมีใจภักดีต่อกุมาร ครั้นผู้รักษามาสิ้นแล้ว ก็ไปขุดดินขึ้นดูตามปราถนา ก็พบพระศรีศิลป์นั้นยังไม่ตาย จึ่งเอาขึ้นมาแล้วก็พาเอาซ่อนไว้ที่ในบ้านตลาดลาดบัวขาว จึ่งได้ชาวเพ็ชรบุรีเปนไส้ศึก แล้วจึ่งกลับซ่องสุมทหารชาญไชย ครั้นได้คนดีแล้วก็ออกมา จึ่งค่อยลอบผ่อนเข้าไปในกรุง พระศรีศิลป์นั้นจึ่งลอบเข้าไปหาพระกำแพง พระกำแพงจึ่งเข้ารับเปนสมัคพรรคพวกในกุมาร แต่บรรดาขุนนางข้างในนั้นก็เข้าเปนพวกด้วยพระศรีศิลป์เปนอันมาก พญานันทยอแฝงนายโขลงนี้ก็เลือกเอาช้างโรงมาถวาย ทั้งหมื่นราชแลนายทรงบาศทั้งซ้ายขวา ทั้งเทพโยธาแลนายพลพัน ทั้งหลวงจ่าแสนบดีทั้งราชาบาลด้วยกัน จึ่งคิดอ่านทำการเปนกวดขัน ครั้นได้ฤกษ์นามอันดีแล้ว เพลาพลบค่ำก็ยกเข้ามา อันพระศรีศิลป์นั้นทรงช้างพลายพิศณุพงษ์ แล้วยกมาทางถนนเจ้าพรหม แล้วจึ่งเข้าประตูปราบไตรจักร จึ่งมาในถนนน่าจักรวรรดิ หักประตูแดงแล้วตรงเข้ามาก็เข้าได้ในวังชั้นใน จึ่งหลวงเทพสมบัติกับหมื่นไวย ครั้นรู้ก็เข้าไปปลุกพระประธมถึงที่ พระนารายณ์นั้นก็ทรงนำทางข้างในออกทางประตูมหาโภคราช ทั้งตำรวจในแลมหาดเล็ก ทั้งขุนนางบรรดาที่นอนเวรทั้งสิ้นก็ตามเสด็จห้อมล้อมออกมา พระองค์เสด็จเข้าไปอยู่ในวังหลวงแล้ว จึ่งตั้งค่ายรายขวากเปนมั่นคง บ้างก็กะเกณฑ์ทัพ บ้างก็จับคนปลอม บ้างก็หาคนดีเข้ามาบ้าง บ้างเกณฑ์ช้างม้าผู้คนให้เข้า