แลขุนการะเวกจึงถามตาปะขาวว่า พระปรางค์คือผู้ใดสร้าง แลตาปะขาวจึงบอกว่า พระศรีธรรมโศกราชสร้างถวายสมเด็จพระพุทธเจ้า เมื่อสร้างนั้น เธอให้ตั้งประตูสี่ประตู เข้านั้นสองประตู ออกนั้นสองประตู พญาเธอให้เอาทองมากองไว้เปนค่าจ้างแก่คนซึ่งเข้าไปทำการนั้น ถ้าผู้ใดเอาทองคำตำลึงหนึ่งนี้ จึงให้เข้าไปทำการ แลตาปะขาวจึงบอกว่า เมื่อสร้างพระพุทธรูปบนพระปรางค์นั้น ขึ้นไปทำการนั้น ตกลงมาตายได้ประมาณเก้าโกฏิ แต่บันดาคนตกลงมาตายนั้น ได้ขึ้นไปสวรรค์สิ้นทุกคน ขุนการะเวกจึงถามตาปะขาวว่า พระปรางค์นี้ก่อด้วยอิฐฤๅ ๆ ก่อด้วยหิน ตาปะขาวจึงบอกว่า ก่อด้วยอิฐ แลย่อมเอารักกนับทุกแผ่นแล ตาปะขาวจึงพาขุนการะเวกยกระบัตรได้ไปดูแผ่นอิฐที่ยังเหลืออยู่ร้อยแผ่นนั้น ขุนการะเวกจึงให้นายหาญใจเพ็ชร์ วัดแผ่นอิฐนั้นดูโดยยาวได้ห้าวา แลโดยสกัดนั้นได้ห้าศอก แลโดยหนาสี่ศอกหกนิ้ว แลตาปะขาวจึงบอกว่า แก้วอยู่ในยอด
