หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๓
ได้สองพันสองร้อยโยชน์ พระมหากรุณาธิคุณเจ้าเดิรเจ็ดย่างมาถึงเมืองหงสาวดี
แลขุนการะเวกยกระบัตรกับข้าหลวงทั้งปวงไปแรมอยู่เมืองหงสาวดีนั้นได้เดือนหนึ่งกับสิบห้าวัน แต่คนไปด้วยห้าร้อยนั้นตายเสียกลางทางสามร้อยคน ยังเหลือคนมาถึงเมืองหงสาวดีแต่สองร้อยคน ข้าหลวงจึงถามแก่สังฆราชว่า คนทั้งปวงเปนเหตุอันใดจึงมาตายเสียกลางทาง ไม่ทันได้มานมัสการพระมาไลยเจดีย์ พระสังฆราชจึงว่า คนทั้งหลายประมาทติเตียนพระมาไลยเจดีย์ว่า โตใหญ่ฉนี้จะได้มีหามิได้ อันหนึ่ง เปนคนบาปหนา กระทำปาณาิตบาตมาก จึงมาตายเสียกลางทางนี้มาก มิได้มานมัสการพระมาไลยเจดีย์ แต่บุญคนผู้นั้นได้ขึ้นไปสวรรค์สิ้นทุกคน ด้วยอานิสงส์ที่ได้ตั้งใจมานมัสการพระมาไลยเจดีย์ แลข้าหลวงที่ได้ไปถึงเมืองหงสาวดีสองร้อยคนนั้นก็หนีบวชอยู่ห้าสิบสองคน
