ออกมาว่าเดือนยี่กับเดือน ๕ จะเกิดเป็นโรคอหิวาตกะโรค แล้วอาตมภาพถามว่าส่วนที่จะเกิดโรคอหิวาตกะโรคทำไมจึงทราบได้ หยูกยาจะไม่ทราบบ้างหรือ ถ้าทราบยาได้แล้วบอกให้เป็นทานแก่มหาชนทั้งหลายทั้งปวงสืบต่อไป ตอบว่าไม่ต้องรับประทานยา อาตมภาพถามว่าไม่รับประทานยาจะรับประทานอะไรจึงจะหาย ตอบว่ารับประทานน้ำมนต์ก็หาย อาตมภาพถามว่าเดือนยี่กับเดือน ๕ ยังอยู่อีกหลายราตรี จะคิดเวียนเทียนถวายจะชอบหรือไม่ชอบ ตอบว่าชอบ ถามว่าจะทำข้างขึ้นหรือข้างแรม ตอบว่าให้ทำข้างแรม ถามว่าเครื่องดนตรีนั้นจะต้องใช้หรือไม่ต้องใช้ไม่ตอบ อาตมภาพถามว่าหรือจะไม่ชอบ ๆ แต่ดอกไม้ธูปเทียนเวียนเทียนเท่านั้น ตอบว่าฮือ แล้วอาตมภาพไต่สวนถามต่อไป ว่าที่มหาชนมาเวียนเทียนแลที่จะมาขอน้ำมนต์ไปรับประทานตั้งแต่เดือนอ้ายไปถึงเดือนยี่ แลเดือน ๕ ที่จะเกิดไข้อหิวาตกะโรคนั้น ถ้ากินหนเดียวครั้งเดียวจะคุ้มไปถึงได้หรือไม่ได้ ตอบว่าได้ พยานพระแลคฤหัสถ์ก็ได้ยิน ที่มานั่งประชุมฟังเสียงพูดเป็นอัศจรรย์ ได้ยินทั้งพระภิกษุสงฆ์แลคฤหัสถ์ได้ยินทุก ๆ คนเป็นอัศจรรย์ชั้นปฐม ถึงได้ยินเสียงปรากฎดังนี้ อาตมภาพยังไม่เชื่อแท้ ยังมีความสงสัยอยู่ ว่าจะเป็นเสียงภูตปิศาจหรือเทวดาหรืออารักษเทวาแลอมนุษย์พูดแทนอย่างใดอย่างหนึ่ง อาตมภาพไม่เห็นตัวได้ยินแต่เสียงอัศจรรย์จากพระอุระพระพุทธไสยาสน์ดังนี้ สิ้นเวลาวันปฐม
๖ ต่อมาวันที่ ๑๖ ธันวาคม ร.ศ. ๑๒๔ เพลา ๔ ทุ่ม อาตมภาพพระสงฆ์ ๑๕ รูป คฤหัสถ์ ๒๐ คน อุบาสิกาเหลียนด้วยพากันเข้าไป
