เจ้าเวียงจันท์ก็ยกกองทัพมาณเมืองโคราช แล้วพระยาจันตประเทศจึงมาป่าวร้องแก่ราษฎรชาวบ้านว่า ใครจะสมัคไปกับเจ้าเวียงจันท์บ้าง ถ้าจะสมัคไปกับอ้ายเจ้าเวียงจันท์ จะให้ไปอยู่คูเวียง ถ้าใครมิสมัคไป จะฆ่าเสีย เพี้ยแสนกับอุปฮาดจึงว่ากับพระยาจันตประเทศว่า ท่านจะไปก่อนก็ไปเถิด ข้ายังไม่ไป จะฟังดูก่อน ครั้นณวันเดือนข้างขึ้น จะเปนกี่ค่ำข้าพเจ้าจำไม่ได้ พระยาจันต⟨ประ⟩เทศกับเพี้ยสิงหนาท เพี้ยกวาน ก็พาบุตรภรรยาผู้คนบ่าวไพร่ยกไปจากเมืองชนบทไปอยู่บ้านผขุได้เดือน ๑ ครั้นณวันเดือน ๕ ข้างขึ้น แต่จะเปนกี่ค่ำข้าพเจ้าจำมิได้ อ้ายเจ้าเวียงจันท์ใช้ตำรวจลาวลงมาไล่ครัวที่เมืองชนบทให้ไปอยู่บ้านคูเวียงให้สิ้นเชิง ถ้าผู้ใดมิไป จะตัดศีร์ษะเสีย ราษฎรชาวบ้านกลัวก็พากันยกครอบครัวไปอยู่ณบ้านคูเวียง ครั้นณวันเดือน ๕ ข้างขึ้น อ้ายเจ้าเวียงจันท์ยกจากโคราชไปพักอยู่คูเวียงคืน ๑ แล้วยกไปอยู่บ้านหนองบัว แล้วอ้ายเจ้าเวียงจันท์จึงใช้ให้ตำรวจลาว
