แลเมาลีด้วย แต่หาอินท์ธนูมิได้ ถ้าผลนั้นหนักไพ ๑ ค่าตำลึงทองหนึ่ง ให้ขึ้นค่าไพละตำลึงทอง.
ไพฑูรย์จำพวกหนึ่ง พิจารณาดูในผลนั้น มีรัศมีเปนสายขาว, แดง, เขียว, เหลือง, ดำ, ก็ดี เปนแต่ ๒, ๓, ๔ สายก็ดี หาละลอกมิได้ หาเมาลีมิได้ หาอินท์ธนูมิได้ ไพฑูรย์จำพวกนี้จะประมาณค่ามิได้เลย.
อันว่าไพฑูรย์มีผลอันบริสุทธิ์สิ้นโทษก็ดี แลผลอันมีโทษแลช่างเจียรในกระทำให้สิ้นโทษต้องลักขณะก็ดี จะมีค่าแลมีคุณเปนอันมาก และพลอยอันประกอบไปด้วยโทษ ช่างเจียรในกระทำมิสิ้นโทษ คือ สีผลนั้นตายกลางยอด ผู้ใดถือ จะตายจากพี่น้องลูกเมีย ข้าคนในเรือนจะตาย ผู้ถืออันศีร์ษะว้ามกลางก็ดี อนึ่ง ผลบางก็ดี จะเข็ญใจทุกเมื่อ ผู้ใดถือพลอยโทษอันศีร์ษะตลอดดั่งก้นทะนาน จะต้องเครื่องอาวุธ ถ้าไปค้า จะเสียของ ผู้ใดถือพลอยโทษอันมีน้ำขุ่นมัว จะผิดพี่น้อง ผู้ใดถือพลอยโทษอันเปนรูเจาะ มีสิ่งสินไว้มิคง ผู้ใดถือพลอยโทษอันมีแผลรุ้งเข้าไปในผลนั้น ผู้ถือจะเปนโทษร้อนใจนัก ผู้ใดถือพลอยโทษมีสีดำดั่งปีกกา ผู้ถือจะเปนโจร.
อันว่าไพฑูรย์จำพวกอันประกอบไปด้วยคุณมีรูปดั่งไข่ผ่ากลางก็ดี ดั่งมะนาวผ่ากลางก็ดี ดั่งเมล็ดละหุ่งก็ดี แลมีผลบริสุทธิ์เว้นจากโทษ ๘ จำพวกดั่งกล่าวมานี้ ถ้าผู้ใดได้ไพฑูรย์อันประกอบด้วยคุณอยู่ณเมืองใด ฝนจะตกในเมืองนั้นเดือนละ ๓ ครั้ง กล่าวลักขณะไพฑูรย์สิ้นเท่านี้.
