หน้า:นิทานอีสป (2499).pdf/80

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
นิทานที่ ๓๘ เรื่อง แม่เนื้อกับนายพรานป่า

แม่เนื้อตัวหนึ่งเที่ยวและเล็มหญ้ากินอยู่ตามลานกว้างในกลางป่าแห่งหนึ่ง ในขณะที่กำลังหากินเพลินอยู่นั้น แม่เนื้อเหลือบไปเห็นนายพรานป่าถือหน้าไม้เดินมาแต่ไกล ก็มีความตกใจกลัว คิดหาทางที่จะหนีเอาตัวรอด ก็ยังไม่เห็นว่า จะทำอย่างไรดี ครั้นจะวิ่งหนีไปกลางแจ้งซึ่ง ๆ หน้า ก็กลัวนายพรานจะยิงถูก เพราะนายพรานคนนี้เป็นผู้มีฝีมือแม่นยิ่งนัก ครั้นจะเล็ดลอดไปตามใต้ร่มไม้ ก็เกรงว่า ต้นไม้ที่ขึ้นระกะอยู่ไม่สู้จะหนาทึบ จะไม่เป็นที่กำบังตนให้พ้นจากลูกธนูได้ ครั้นยิ่งยืนตะลึงอยู่