หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖๐
พูดจาตกลงกับลูกเราเถิด ถ้าลูกเราพูดกับเจ้าแล้ว เราจะยกลูกเราให้กับเจ้า" พอถึงเวลาราตรี สรรพสิทธิ์กุมารก็พาอำมาตย์ผู้หนึ่งขึ้นไปบนปราสาทของพระราชธิดานั้น ประทับอยู่ภายนอกพระทวาร ตรัสอยู่กับอำมาตย์ผู้นั้น ครั้นย่างเข้ายามที่หนึ่ง พระองค์ก็ทรงถอดเอาดวงจิตของอำมาตย์นั้นไปวางไว้ที่ชวาลา[1] แล้วพระองค์ก็เสด็จออกมาประทับที่เดิม แล้วตรัสถามดวงจิตของอำมาตย์นั้นว่า "พ่อมหาจำเริญ เราจะขอถามปัญหาอะไรสักข้อหนึ่ง ยังมีพ่อค้า ๔ คนเป็นเพื่อนกัน คืนวันหนึ่ง พากันมาจอดเรือ ณ ที่แห่งหนึ่ง เอาเชือกผูกกับหลักเรียบร้อยแล้ว ต่างพากันนอนอยู่ที่ใกล้เชือกผูกหลัก ในไม่ช้า ต่างก็หลับไป ครั้นเวลาดึก พ่อค้าคนหนึ่งตื่นขึ้นแลเห็นท่อนจันทน์ท่อนหนึ่งลอยมาตามกระแสน้ำ มากระทบเรือเข้า จึ่งเก็บเอาไว้ แล้วก็แกะและปลุกเสกด้วยเวทมนตร์ให้เป็น
- ↑ ชวาลาเป็นตะเกียงโบราณ รูปคล้ายคนโท แต่มีพวยเหมือนกาน้ำ เอาไส้ตะเกียงใส่ในพวยนั้น แล้วจุดไฟ โดยมากมักมี ๓ พวย คือ ชวาลาใบหนึ่งจุดไฟได้ ๓ ดวง
